مسعود امین ناجی – شادی و نشاط از جمله نیازهای لازم و ضروی افراد و جامعه است. جامعه ی بدون شادی، نشاط و شور و هیجانات نشانه یک جامعه خشک و بی روح است. و افرادی که در آن زندگی میکنند دچار ناراحتی های مختلف و بیماریهای روحی و روانی نظیر افسردگی هستند. شادی و نشاط تاثیرات فراوانی بر افراد و جامعه دارد. جامعه ای که یادگرفته چگونه شاد باشد میتواند بر مشکلات فایق آمده و از آنها عبور کند و در هنگام بلایا و مصایب دست یکدیگر را گرفته و با ایجاد حس شادی از ابتلا به مشکلاتی که امکان بوجود آمدن آن در آینده هست جلوگیری نماید.جامعه های که شادی و نشاط دارد و افرادی که در آن زندگی میکنند کمتر دچار غم و غصه میشوند و در این موارد برای رفع مشکلات و دوری از آلام سمت شادی های مضر نخواهند رفت.و در این زمینه میتوان به عوامل مختلفی چون اقتصاد، امنیت و امثالهم اشاره نمود که گاه تاثیر فراوانی بر شادی افراد دارد. نبود هر یکی از این عوامل میتواند مسیر را برای ارتکاب انواع ناهنجاری و آسیب های اجتماعی هموار نماید.

دلیل نیاز انسان به یک جامعه شاد چیست؟

یکی از چالش های فراروی انسان در دنیای امروز، احساس شادمانی است، چرا که با وجود پیشرفت های چشمگیر در فناوری و تأمین آسایش انسان، احساس شادمانی وی افزایش نیافته است.

شادمانی و رضایت مردم از زندگی به عنوان یکی از شاخص های توسعه مطرح است.بین شادی و زندگی رابطه مستقیمی وجود دارد. یعنی کسی که در ظاهر و باطن شاد است، چهره ای گشاده دارد، امیدواری، پویایی و تفکر منطقی بر وجودش حکم فرماست.شادی، تصمیم گیری را برای او آسان    می سازد و تلاش و قدرت بهره مندی از فکر و عقل را برای او راحت تر می نماید.چنین انسانی، زمین را بر خود تنگ نمی بیند، در کوچه باغ زندگی او از   بن بست خبری نیست؛ در نتیجه از زندگی کردن لذت می برد و وجودش برای خود و دیگران ارزشمند می گردد.

برنامه ریزی برای تحقق نشاط اجتماعی از اصلی ترین نیازهای زندگی شهری است. زیرا که شهروندان کمتر فرصت پیدا می کنند به خودشان و نیازهایشان فکر کنند و به شدت مستعد افسردگی هستند.جامعه با نشاط جامعه ای است که استعدادهای افراد آن شکوفا شده و رفاه و امنیت را برای آحاد آن جامعه به ارمغان آورد؛ در مقابل، جامعه افسرده، خموده و غمگین، هر روز بر مشکلاتش افزوده شده و با شتاب رو به انحطاط می گراید.نشاط در زندگی، ترکیبی است از شرایط فردی و اجتماعی و در واقع خود نشانه ای است از نگرش های مثبت نسبت به جهان و محیطی که فرد را فراگرفته و در آن زندگی می کند.نشاط در زندگی، احساس خوشبختی، اعتماد متقابل و احساس تعهد و موارد مشابه همه در یک دسته فرهنگی قرار دارند و نشانه نگرش فرد به خود و جهان پیرامونی است.بطور کلی می توان گفت: نشاط و شادی تحت تأثیر جامعه و شرایط فردی انسان ها قرار دارد.شادکامی موجب تحرک فیزیکی و شکوفایی ظرفیت های جدید در جامعه می شود.

برقراری گسترده ی روابط اجتماعی، گسترش مشارکت های مردمی و هدفمندی جامعه از آثار نشاط اجتماعی است.

نشاط اجتماعی حاصل عواملی است که از جامعه ای به جامعه ای دیگر متفاوت اند.این تفاوت ناشی از فرهنگ جوامع است.مقبولیت اجتماعی، امید به آینده، عدالت اجتماعی، پای بندی به معتقدات دینی، بیگانگی، هم بستگی و محرومیت اجتماعی از عواملی هستند که در کاهش و افزایش نشاط اجتماعی مؤثرند. این عوامل را در مجموع می توان در قالب سرمایه فرهنگی و سرمایه اجتماعی بیان کرد.نشاط اجتماعی تک علتی نیست، بلکه در کاهش و ارتقای آن مجموعه ای از علت ها دخالت دارند که محیط اجتماعی، شخصیت فردی و فرهنگ حاکم بر جامعه مهم ترین آنها هستند.

انتهای پیام/