به گزارش صافی به نقل از امتداد، محمدجواد روح، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو دفتر سیاسی حزب اتحادملت، در گفتگویی دراین‌باره اظهار داشت: ما باید چند نکته را در مورد حضور مصطفی تاج‌زاده در این انتخابات درنظر داشته باشیم. نخست اینکه، تاج‌زاده با دعوت هیچ حزب، گروه یا جریان خاصی به صحنه نیامده است. به عبارت دیگر، وقتی بحث حضور در عرصه مطرح شد، شخص او پیگیر بود که شخصیت‌های دیگری، نظیر محمدرضا خاتمی و محسن صفایی‌فراهانی کاندیدا شوند؛ اما با بی‌نتیجه ماندن این تلاش‌ها، نهایتا خود تاج‌زاده وارد صحنه شد.

وی افزود: از این منظر نیز این مساله، محل ایراد نیست. یعنی، ممکن است که ما از نظر تحلیلی، مخالف کاندیداتوری یک چهره دموکراسی‌خواه در انتخابات باشیم و یا این حضور را منتج به نتیجه خاصی نبینیم. اما وقتی این چهره وارد صحنه شد، باید متناسب با شرایط دید که این مسئله تا چه حد مثبت بوده و تا چه اندازه آثار منفی در بر خواهد داشت. شخصا پیامدها و تبعات این حضور را سر جمع، مثبت تلقی می‌کنم.

روح با اشاره به پیامدهای نامزدی تاج‌زاده توضیح داد: یک بعد این مسئله به مباحث گفتمانی برمی‌گردد. به‌هرحال، تاج‌زاده با آمدن خود، سقف اصلاحات و مطالبات اصلاحی را در کشور بالا برد و رویاها و مطالباتی را که مغفول واقع شده یا به حاشیه رفته بود، احیا کرد.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب، تصریح کرد: تاج‌زاده، کوشید صدای بخش‌هایی از جریان‌های اصلاح‌طلب و دموکراسی‌خواه کشور باشد که صدای آن در مناسبات سیاسی، کم‌کم به حاشیه رانده می‌شد. او تا جایی که در توانش بود، چه در بیانیه اعلام حضور و چه در بیانیه ثبت‌نام، توانست این صداها را زنده کرد. حضور تاج‌زاده در گفت‌وگوها و همچنین، مباحثی که در روزهای اخیر در جامعه، فضای مجازی و کلاب‌هاوس و امثال آن مطرح شد، سبب شد تا این قرائت از گفتمان اصلاحات پررنگ شود.

این عضو دفتر سیاسی حزب اتحادملت، یادآور شد: حضور تاج‌زاده در صحنه در جامعه ایران سه دسته مخاطب داشته است. اولین دسته، کسانی هستند که بنا بر هر شرایطی در انتخابات شرکت خواهند کرد و برای اینکه وضعیت به وخامت نرود و همین حرکت نرمالیزاسیون که از سال ۹۲ آغاز شده، متوقف نشود یا هر دلیل دیگری، بنا دارند که ولو در صورت عدم حضور یک کاندیدای اصلاح‌طلب با رای به یک کاندیدای میانه‌رو در انتخابات شرکت کنند. برای این دسته، اگر چنانچه با درصد بسیار اندکی شاهد تائیدصلاحیت تاج‌زاده باشیم، طبعا بخشی از آنها در انتخاب فعال‌تر می‌شوند و با انگیزه و مشارکت جدی‌تری در صحنه انتخابات ایفای نقش خواهند کرد.

وی در ادامه گفت: دسته دوم، کسانی هستند که با صندوق رای قهر کرده‌اند. کسانی که از سال ۹۲ تاکنون به روحانی و لیست‌های اصلاح‌طلبان در مجلس و شوراها رای دادند، ولی با اتفاقاتی که از سال ۹۶ تاکنون رخ داده-که بخشی از متوجه ناکارآمدی مدیریتی و بخشی مربوط به اقدامات ترامپ و تحریم‌ها بوده، به این نتیجه رسیدند که صندوق رای پاسخگوی مطالبات آن‌ها نبوده و به‌نوعی از اصلاحات عبور کرده‌اند. این دسته‌ البته، همچنان به براندازی و حرکت‌های خشونت‌بار معتقد نیستند؛ اما دیگر تمایلی به انتخابات و اصلاحات هم ندارند. این طیف، به این نتیجه رسیده‌اند که رای دادن یا ندادن، تفاوتی ندارد و برخی هرکار دلشان بخواهد، انجام خواهند داد و به کسی هم پاسخگو نیستند.

روح اظهار داشت: این دسته از افراد را کاندیداهای معمولی، نظیر جهانگیری، پزشکیان، آخوندی و نفراتی از این دست، نمی‌توانند با صندوق رای آشتی دهند. ولی به نظر می‌رسد در یک ماه گذشته، این دسته هم صدای تاج‌زاده را شنیده‌اند. البته منظورم این نیست که نظرشان کاملا عوض شده و به رای دادن مجاب شده‌اند، اما حداقل دچار تامل و تردید هستند. این تغییر رویکرد یا ایجاد تردید در میان قهرکردگان از انتخابات، تنها توسط چهره‌هایی مانند تاج‌زاده می‌توانست ایجاد شود.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب، خاطرنشان کرد: جریان سوم، جریان تحریم هستند که برخلاف جریان اول که در هر حال رای خواهند داد، این جریان در هر حال، رایی به صندوق نمی‌اندازند. اگر بخواهیم از منظر یک جریان سیاسی به این افراد نگاه کنیم، بیشتر آنها جریان‌های سرنگونی‌طلب جریان خارج از کشور هستند. به نظر من، حضور تاج‌زاده حتی در بین اپوزیسیون و فعالان سیاسی و مدنی خارج از کشور نیز چالش ایجاد کرده است. به عنوان نمونه، اتفاقی که بین مسیح علی‌نژاد و الهه هیکس رخ داد، نشان‌دهنده این است که با حضور تاج‌زاده، حتی حامیان تحریم و سرنگونی نیز دچارانفعال جدی شده‌اند.

روح، تصریح کرد: وقتی اپوزیسیون می‌بیند که چهره‌ای نظیر تاج‌زاده به صحنه آمده و مطالبات را در این سطح مطرح می‌کند، بخشی که قدری به مسائل، ملی‌تر نگاه می‌کند و صرفا به دنبال سرنگونی و “نه به جمهوری اسلامی” و تعابیری از این دست نیست؛ با بخش سرنگونی‌طلب، دچار تمایز گفتمانی می‌شود.

وی بیان داشت: به نظر من، تاج‌زاده در این مدت روی هر سه طیف مذکور، تاثیر خود را گذاشته و اگر نظام سیاسی، واقعا درصدی از عقلانیت و درایت را داشت، چهره‌ای نظیر او، بهترین سخنگو برای نظام سیاسی می‌شد. چرا که تاج‌زاده، همواره متکی بر قانون و عقلانیت صحبت کرده و همیشه به صورت صریح و دقیق مواضع خود را مطرح می‌کند. البته از آن سو نیز متاسفانه، هیچ جریانی نیست که از این ظرفیت‌ها و چهره‌های ملی بهره بگیرد.

این فعال سیاسی، یادآور شد: کاندیداتوری امروز تاج‌زاده به مانند کاندیداتوری مهندس سحابی در سال ۱۳۷۶ و نامزدی دکتر ابراهیم یزدی در سال ۱۳۸۴ است. چهره‌هایی که با حضور خود، دامنه مطالبات گفتمانی را بالا بردند و البته در نهایت نیز، ردصلاحیت شدند.

وی در پایان نیز، تصریح کرد: در صورت ردصلاحیت تاج‌زاده نیز، او طبعا می‌تواند رویکردهای مشخصی را دنبال کند. یک رویکرد قهرمانانه و مشابه اقداماتی است که احمدی‌نژاد ادعای انجام آن در صورت ردصلاحیت را دارد. بر اساس شناختی که به‌شخصه از تاج‌زاده دارم، انتظار می‌رود که او، همچون مهندس سحابی و دکتر یزدی، در مقابل ردصلاحیت خود یک مشی و رویکرد ملی را در پیش بگیرد و با نگاه منطقی به شرایط و مصالح کشور با تصمیم و نظرات جمعی اصلاح‌طلبان حمایت و همراهی کند.

انتهای پیام/