«علیرضا نوذری امینی» در توضیح تماس های مشکوک با گروهی از خانواده شهدای سانچی و ادعای زنده بودن و گروگان گرفته شدن خدمه کشتی، اظهار داشت: «اولا هدف گروگانگیری چه چیزی می تواند باشد؟ دوم اینکه چرا بعد از گذشت یک سال از سانحه هیچ خبر و نشانه و علائمی از گروگانگیران وجود ندارد و هیچ درخواستی عنوان نشده است؟»

«سوم اینکه مطابق بررسی های دقیق اطلاعات جعبه سیاه سانچی، جعبه سیاه کشتی کریستال (کشتی باربری چینی) و حتی جعبه های سیاه کشتی های اطراف سانحه و جست وجوی وسیع محل سانحه تا ابعاد وسیع هیچ نشانه ای از خروج خدمه کشتی وجود ندارد، پس چگونه ممکن است این خدمه به گروگان گرفته شده باشند؟»

رئیس امور بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش ایران اضافه کرد: نکته چهارم اینکه چرا بیشتر خانواده ها که با موضوع شهادت عزیزانشان کنار آمده اند این ادعاها را مطرح نمی کنند و هیچ تماسی با آنها گرفته نمی شود و این موضوع فقط از سوی چند خانواده مطرح می شود؟

نوذری امینی، بررسی موضوعات گروگانگیری و ابعاد امنیتی و پلیسی این مساله را به ارائه نظرات کارشناسی مراجع ذیصلاح امنیتی و انتظامی موکول کرد و گفت: طبیعی است که با این حجم از شایعاتی که درخصوص سانحه سانچی به وجود آمده بود، پرداختن به موضوعاتی از قبیل گروگانگیری نیز باید با لحاظ کردن مسائل و ابعاد فنی و کارشناسی و استناد به شواهد موجود سانحه انجام شود و اظهارنظر در این خصوص با توجه به مستنداتی که از روزهای وقوع سانحه و هشت روز سوختن کشتی در دمای ۹۰۰ درجه ای وجود دارد، انجام پذیرد.

وی درخصوص برگزاری جلسات کارشناسی و توجیهی برای خانواده های سانچی نیز اظهارداشت: ما از روزهای نخست سانحه تاکنون به طور مرتب، جلسات کارشناسی و اطلاع رسانی در زمینه پاسخ به سوالات خانواده ها را در دستور کار داشته و داریم.

رئیس امور بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش ایران خاطرنشان کرد: بیشتر خانوادها با توجه به توضیحات موجود و ارائه نتایج به دست آمده از تحقیقات، در این زمینه قانع شدند و فقط چند خانواده حاضر به پذیرش شهادت عزیزانشان نشدند.

نوذری اضافه کرد: آخرین جلسه ای که داشتیم دو ماه پیش بود که در آن همه ارگان ها، نهادها، افراد، تیم ها، کارشناسان و مسئولان حاضر در سانحه سانچی و روزهای وقوع و غرق شدن سانچی را گردهم آوردیم و نشست جامعی در این زمینه برگزار کردیم.

وی ادامه داد: برای این نشست هیچ سقف زمانی قائل نشدیم و در این جلسه ۱۰ ساعته به همه پرسشها و ابهامات خانواده ها پاسخ گفته شد؛ در این جلسه، صدای جعبه سیاه سانچی نیز به درخواست خود خانواده ها پخش شد.

نوذری اعلام کرد: باوجود دعوت گسترده و برگزاری این جلسه کارشناسی به صورت جامع، چند خانواده ای که ادعای گروگان گرفته شدن خدمه سانچی را دارند حاضر به حضور در این نشست و دریافت پاسخ سئوالات و ابهامات خود نشدند.

رئیس امور بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش درخصوص موضوع غواصی و تفحص پیکر شهدا نیز تصریح کرد: از همان ساعات اولیه وقوع این سانحه، به همه شرکت های معتبر دنیا اعلام کردیم هر شرکتی که می تواند بحث غواصی و تفحص را انجام دهد ما بدون هیچ محدودیتی در هزینه با آنها قرارداد خواهیم بست.

وی اضافه کرد: با حرفه ای ترین تیم های داخلی و بین المللی قرارداد بستیم و کارشناسان سابق شرکت «اسمیت» به عنوان بهترین شرکت امدادونجات دریایی دنیا را به استخدام خود درآوردیم.

نوذری افزود: تیم های غواصی و عملیات زیرآبی بیش از ۵۰ روز در محل سانحه به انجام عملیات غواصی و ارسال ربات زیرآبی برای تصویربرداری از لاشه کشتی و بررسی ابعاد مختلف مربوط به انجام عملیات تفحص شهدا، برش زدن کشتی، ورود به کشتی و… پرداختند.

وی تصریح کرد: در نامه مکتوبی که از سوی «هانس وان رویج» و «جیکوب هاگن دراپ» اعضای سابق تیم عملیات شرکت اسمیت به شرکت ملی نفتکش ارسال شده، پس از بررسی همه جانبه و انجام مطالعات تخصصی اعلام شده است که امکان انجام عملیات تفحص و یا بالا کشیدن لاشه کشتی سانچی وجود ندارد.

نوذری گفت: تیم های مجرب کارشناسی داخلی و بین المللی به ما اعلام کردند که طبق بررسی همه تصاویر دریافتی و با لحاظ همه شرایط و جوانب حادثه و مدت هشت روزی که سانچی در آتش با درجه حرارت بیش از ۹۰۰ درجه سانتیگراد سوخت و ذوب شدن آن بر اثر حرارت و فشار ناشی از غرق شدن، نمی توان به یافتن نشانه ای از پیکر شهدا امیدوار بود.

رئیس امور بیمه و دعاوی شرکت ملی نفتکش ایران ادامه داد: به عبارت دیگر در شرایط کنونی این کشتی، احتمال موفقیت در یافتن نشانه ای پیکر شهدای سانچی غیرممکن است.

شانزدهم دی ماه سال ۹۶ یک کشتی فله بر چینی حامل ۶۴ هزار تن گندم در سواحل شانگهای چین به نفتکش ایرانی سانچی که حامل بیش از ۱۳۰ هزار تن میعانات گازی بود، برخورد کرد که در پی آن ۳۲ سرنشنین این نفتکش (۳۰ ایرانی و ۲ بنگلادشی) جان باختند.

اقدام های فوریتی و ضربتی برای خاموش کردن شعله ها و تعیین وضعیت خدمه نفتکش ایرانی به دلیل گستردگی دامنه انفجارها و همچنین دمای بسیار زیاد حاصل از آتش سوزی بی نتیجه ماند، زیرا نزدیک شدن به کشتی و حضور بلندمدت در آن برای بررسی وضعیت میدانی ناممکن بود و در نهایت سانچی پس از هشت روز غرق شد.