عکس های اگزوتیسم بستری برای هژمونی است
حسن زینالصالحین در دومین روز نشست «عکاسی و جامعه: عکاسی و جنبشهای اجتماعی» با ارائه موضوع خود با عنوان «عکاسی مستند و جنبش نژادی سیاهان در آمریکای قرن بیستم» با تشریح اتفاقهای تاریخی همچون مهاجرت اجباری سرخپوستان آمریکا، مهاجرت بزرگ سیاهان از مناطق جنوبی آمریکا به شمال و همچنین رکود بزرگ در آمریکا مبحث خود را آغاز کرد.
وی برنقش عکاسی و سینما به عنوان یک رسانه برای ساختن «دیگری» در تاریخ عکاسی تاکید کرد و گفت: عکاسی در غرب به نحوی در اختیار جریانی قرار داشت که به دنبال استفاده از این رسانه برای پیشبرد منافع خود بوده است به نحوی که داشتن یک نگاه «اگزوتیک» (غریبهگرایی) به سرخپوستان در عکسها و همچنین ساختن کاراکتری وحشی و سرکش از آنان در فیلم های وسترن منجر به ایجاد فضایی جهت رسمیت دادن به حذف و آزادی در برخورد با دیگری شده است.
این کارشناس ارشد عکاسی با اشاره به نگاه شرق شناسانه در عکاسی غرب گفت: در استعمار انگلیس نیز شاهد هستیم که گروه های عکاسی شکل می گیرد تا به کشورهای تحت استعمار سفر کنند و با ساخت دیگری با یک نگاه «اورینتالیسم» به هژمونی خود وسعت بخشند.
زینالصالحین در این نشست به استناد کتابهای «مرد نامرئی» نوشته «رالف الیسون» نویسنده سیاهپوست مشهور آمریکایی که با این رمان معروف به موفقیتی جهانی دست یافت به همراه کتاب «صدای دوازده میلیون سیاه پوست» نوشته «ریچارد رایت» که به عنوان اولین و بزرگترین رمان نویس سیاهپوست آمریکایی، نقش جنبش نژادی سیاهان آمریکا را تحلیل و تفسیرکرد.
وی گفت: کتاب «صدای دوازده میلیون سیاه پوست» تلفیقی از عکس و متن است که نویسنده این کتاب با قراردادن زندگی روزمره سیاهپوستان همچون کار، تفریح و مباحث دیگر در کنار افراد سفید پوست یک نگاه «ملی» را در فضای آمریکا تقویت کند و به یک نحو سیاست «برابر اما جدا» را که در آن دوره سبب شده بود که مکانهای سیاه پوستان را از سفیدپوستان تفکیک کند برهم بزند.
زینالصالحین گفت: جامعه آمریکا تحت تاثیر فشارهای جامعه شناسان و فعالان حقوق سیاهان به جایی رسید که سیاست و استراتژی به معنی مدارا و تسکین را اساس کار خود قرار داد و با توجه به هراسی که از جذب سیاهان به کمونیست داشت، رسانه را به صورت کنترل شده در اختیار آنها نهاد.
وی افزود: سیاهان توانستند بر پتانسیل خود در نقش ملی گرایی و توسعه در آمریکا به عنوان نیروی کار تاکید کنند و به سطحی در جامعه آمریکا رسیدند که باراک اوباما به عنوان یک سیاه پوست بر صندلی ریاست کاخ سفید نشست.
این پژوهشگر با اشاره به عکسهای «گروه عکاسان اداره تامین کشاورزی» (FSA) گفت: ۱۹۳۰ دهه طلایی عکاسی مستند اجتماعی است و عکاسانی همچون «لوییس هاین» و «جاکوب ریس» از طرف «فرانکلین دلانو روزولت» رییس جمهور وقت آمریکا ماموریت ثبت زندگی کشاورزان را بر عهده داشتند که این عکسها بستری برای مطالعه شرایط جامعه و کمبودها و نیازهای کشاورزان شد.
نشریه تخصصی عکاسی دانشگاه هنر تهران با همکاری انجمن علمی عکاسی این دانشگاه نشستهایی تخصصی پیرامون «عکاسی و جامعه: عکاسی و جنبشهای اجتماعی» نشست هایی با موضوع «انقلاب حاشیهنشینها: نبرد تصویر در برابر عکس در انقلاب ۵۷»، «عکاسی مستند و جنبش نژادی سیاهان در آمریکای قرن بیستم» و «بررسی بصری روند شکلگیری هویت ملی از خلال عکسهای انقلاب مشروطه: نمودی آرمانی از ملتی نوین» از دوشنبه ۱۳ اسفند به مدت سه روز در سالن جانبزرگی دانشگاه هنر دانشکده هنرهای کاربردی برگزار کرده است.
انتهای پیام/
ارسال نظر
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0