به گزارش صافی، مصدومیت چشمی و تغییر در جناح راست با حضور صالح حردانی باعث شد ترکیب استقلال دگرگون شود. زوج جدید حردانی و یاسر آسانی در سمت راست با دوندگی، نظم و هماهنگی بالا عملکردی ارائه دادند که کمتر کسی انتظارش را داشت. در مرکز میدان نیز رزاق‌نیا و منیر الحدادی توانستند با بازی‌سازی دقیق و جنگندگی، کنترل بازی را در اختیار تیم بگذارند.
با این تغییرات، استقلال نه‌تنها در دفاع منسجم‌تر شد، بلکه در حمله نیز زهردارتر به نظر می‌رسد. شاید حضور بازیکنان جوان‌تر، تحرک بیشتر و فشردگی دفاعی بهتر همان چیزی بود که ساپینتو به دنبالش می‌گشت.
با این حال، هیچ‌کس منکر توانایی‌های رضاییان و چشمی نیست؛ دو بازیکنی که با تجربه ملی، شروع درخشانی در لیگ داشتند و همچنان جزو مهره‌های کلیدی تیم محسوب می‌شوند. به نظر می‌رسد تصمیم ساپینتو بیشتر برای حفظ توازن و تزریق انرژی تازه به ترکیب بوده تا کنار گذاشتن دائمی آنها.
استقلال فعلاً با ترکیب جدیدش روی نوار موفقیت حرکت می‌کند و ساپینتو نشان داده از تصمیمات بزرگ هراسی ندارد. اما در فوتبال چیزی قطعی نیست؛ ممکن است بازگشت دو کاپیتان باتجربه در مقطع بعدی فصل، نقطه عطف دیگری در مسیر این تیم باشد.
فعلاً اما آبی‌ها بدون «ر» (روزبه چشمی) هم روی ریل برد حرکت می‌کنند!
انتهای پیام/
