تفاوت كشورهای ثروتمند و فقير، تفاوت قدمت آنها نيست، براي مثال كشور مصر بيش از ۳۰۰۰ سال تاريخ مكتوب دارد و فقير است!
اما كشورهای جديدی مانند كانادا، نيوزيلند، استراليا كه ۱۵۰ سال پيش وضعيت قابل توجهی نداشتند، اكنون كشورهایی توسعه‌يافته و ثروتمند هستند.
تفاوت كشورهای فقير و ثروتمند در ميزان منابع طبيعی قابل استحصال آنها هم نيست.
ژاپن كشوری است كه سرزمين بسيار محدودی دارد كه ۸۰ درصد آن كوه‌هایی است كه مناسب كشاورزی و دامداری نيست اما سومين اقتصاد قدرتمند جهان را دارد. اين كشور مانند يك كارخانه پهناور و شناوری می باشد كه مواد خام را از همه جهان وارد كرده و به صورت محصولات پيشرفته صادر می‌كند.
مثال بعدی کشور سوئيس است.
كشوری كه اصلاً كاكائو در آن به عمل نمی‌آيد اما بهترين شكلات‌های جهان را توليد و صادر مي كند. در سرزمين كوچك و سرد سوئيس كه تنها در چهار ماه سال مي‌توان كشاورزی و دامداري انجام داد، بهترين لبنيات (پنير) دنيا توليد میشود.
سوئيس كشوری است كه به امنیت، نظم و سختكوشی مشهور است و به همين خاطر به گاوصندوق دنيا مشهور شده‌است (بانک های سوئيس).
افراد تحصيل کرده‌ای كه از كشورهای ثروتمند با همتايان خود در كشورهای فقير برخورد دارند برای ما مشخص می‌كنند كه سطح هوش و فهم نيز تفاوت قابل توجهی در اين ميان ندارد.
نژاد و رنگ پوست نيز مهم نيستند. زيرا مهاجرانی كه در كشور خود برچسب تنبلی می گيرند، در كشورهای اروپایی به نيروهای مولد و فعال تبديل میشوند.
پس تفاوت در چيست؟
تفاوت در رفتارهایی است كه در طول سال‌ها فرهنگ و دانش نام گرفته است.
وقتی كه رفتارهای مردم كشورهای پيشرفته و ثروتمند را تحليل می‌كنيم، متوجه می‌شويم كه اكثريت غالب آنها از اصول زير در زندگی خود پيروی می‌كنند:
۱ .اخلاق به عنوان اصل پايه
۲.وحدت
۳.مسئوليت پذيری
۴.احترام به قانون و مقررات
۵.احترام به حقوق شهروندان ديگر
۶.عشق به كار
۷.تحمل سختی‌ها به منظور سرمايه‌گذاری روي آينده
۸.ميل به ارائه كارهای برتر و فوق‌العاده
۹.نظم پذيری
۱۰.دروغ کثیف‌ترین فعل غیر انسانی دنیا است
اما در كشورهای فقير تنها عده قليلی از مردم از اين اصول پيروی می‌كنند.
در کشور ما کسی که زیاد کار کند تراکتور نامیده می شود، کسی که به قوانین احترام بگذارد بچه مثبت است، کسی که اخلاقیات را رعایت کند برچسب پاستوریزه خواهد گرفت، کسی که از وطنش حرف میزند توسط عده ایی مخالف مذهب شناخته میشود.، کسانی که حقوق دیگران را زیر پا می گذارند و افراد قالتاق، آدمهای زرنگ خوانده می شوند.
انسانهای منظم و منطقی افراد خشک وحوصله سر بر هستند، انسانهای با ادب و مبادی آداب متملق به حساب می آیند، جوانان بسیار ساعی وکوشا، خرخوان نامیده میشوند، همه به دنبال یک شبه رفتن ره صد ساله هستند.
و شما بگوئید…!!
باید از خودمان شروع کنیم و از همین لحظه، ما ايرانيان فقير هستيم نه به اين خاطر كه منابع طبيعی نداريم يا اينكه طبيعت نسبت به ما بيرحم بوده‌است. ما فقير هستيم برای اينكه رفتارمان چنين سبب شده‌است.
انتهای پیام/
