جبار باغچه‌بان؛ معلم دنیای سکوت

صافی به نقل از روزنامه شهروند، جبار باغچه‌بان، روز و شب بدون اظهار خستگی یا گله‌مندی از روزگار و ‏بدون توقع کار می‌کرد. هر چه از عمرش می‌گذشت بر فعالیتش می‌افزود و ‏وقتی به او می‌گفتند استراحت کن، در پاسخ می‌گفت «مگر نمی‌دانید هر ‏مسافر قبل از سفر ناچار بیشتر می‌کوشد تا کارهایش را سامانی بدهد. من هم ‏مسافرم و وقتم تنگ است و کار‌های ناتمامم بسیار.»

انتهای خبر/