به گزارش صافی، حمزه روحی کارشناس مرکز مطالعات شهرداری اردبیل، طی دهه های اخیر موضوع تغییر در نظام مدیریتی شهری برای حل مشکلات متنوع شهری در سطح جهانی مطرح شده است. کشورهای توسعه یافته در این زمینه تجربه خوبی داشته و مضرات نبود یکپارچگی در سطح شهرهای خود را تجربه کرده اند. این کشورها با اصلاح و تغییر نظام‌های قانونی، مدیریتی و برنامه‌ریزی زمینه را برای تحقق مدیریت یکپارچه شهری فراهم کرده و بستری را موجب شده‌اند که یک برنامه‌ریز و مدیر شهر با حداقل چالش روند حل مسائل شهری را به پیش می‌برد.  تحقق مدیریت یکپارچه شهری بدون ایجاد زیرساخت‌های لازم امکان پذیر نیست.

وی با اشاره به ناموفق بودن مدیریت فعلی شهرها در حل و فصل مسائل و مشکلات شهری تاکید کرد: در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺷﻬﺮي بحث ﺗﺠﻤﯿﻊ ﺧﺪﻣﺎت 23 ارﮔﺎن ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺨﺎﺑﺮات، آب، ﺑﺮق، ﮔﺎز، ﭘﻠﯿﺲ راﻫﻨﻤﺎﯾﯽ و راﻧﻨﺪﮔﯽ، آﻣﻮزش و ﭘﺮورش، ﺑﻬﺪاﺷﺖ و درﻣﺎن، داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎ، ﮐﻤﯿﺘﻪ اﻣﺪاد، ﻣﯿﺮاث ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، داراﯾﯽ و … در ﺣﻮزه ﺧﺪﻣﺎت ﺷﻬﺮي ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ واﺣﺪ مطرح  می باشد ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻫﺎ اﺟﺎزه ﻣﯽ دﻫﺪ ﺗﺎ دﯾﺪ ﺑﺎزﺗﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮔﺬاري، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎزي، اﺟﺮاي ﭘﺮوژه ﻫﺎ و ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ آن ﻫﺎ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. اﻋﻤﺎل ﻗﺪرت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮي در ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ اﺳﺘﻘﺮار و اداره ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ و ﺳﺎﺧﺘﺎر اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ- ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺟﻮاﻣﻊ ﭘﺪﯾﺪار ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ، ﻓﻘﺪان ﻗﺪرت اﺟﺮاﯾﯽ ﺷﻬﺮداري در ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از ﻧﻘﺾ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮي ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﺧﺎص، ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﻮدن ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﺑﯿﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ و ﻧﻬﺎدﻫﺎي دوﻟﺘﯽ و ﻏﯿﺮدوﻟﺘﯽ ﺑﺎ ﺷﻬﺮداري، ﻋﺪم اﻋﺘﻤﺎد و ﻋﻼﻗﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﯿﻦ ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺷﻬﺮي، ﻓﻘﺪان ﻧﻈﺎم ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺎرآﻣﺪ در ﺷﻬﺮها، وﺟﻮد ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﻣﻮازي درون ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ و ﺑﺮون ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ ﺷﻬﺮي،  اﺟﺮا ﻧﺸﺪن ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ واﺣﺪ ﺷﻬﺮي و آﯾﯿﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﺤﻮه اﺟﺮاي ﻗﺎﻧﻮن ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﯽ ﻧﻬﺎدﻫﺎ و ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ ﻻزﻣﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ در ﺷﻬﺮها و اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪون وﺟﻮد ﻧﻈﺎم ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺷﻬﺮي ﮐﻪ ﺿﻤﻦ اﻧﺠﺎم ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﯾﺰي ﻫﺎي ﻻزم ﺑﺮاي رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ آﯾﻨﺪه ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺸﮑﻼت ﮐﻨﻮﻧﯽ آن ﻣﯽ ﭘﺮدازد، ﺑﯽ ﺳﺎﻣﺎن ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ ﻣﻮاﻧﻊ اﺛﺮﮔﺬار در ﻋﺪم ﺗﺤﻘﻖ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﺷﻬﺮی، ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﺎري و ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ درون ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي دوﻟﺘﯽ و ﺑﯿﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي دوﻟﺘﯽ و ﻏﯿﺮ دوﻟﺘﯽ اﺳﺖ.

این کارشناس تصریح کرد: سیاست‌ها، فعالیت‌ها و اقدامات در مدیریت یکپارچه باید همگی در راستای یک هدف کلی باشد؛ این آن چیزی است که مفهوم یکپارچگی دنبال می‌کند، همچنین قوانینی که به تصویب می‌رسد باید چنین هدفی را محقق کند، زیرا در غیر این صورت باز هم منجر به نبود یکپارچگی و مدیریت‌های چندگانه می‌شود. در واقع مسائل و معضلاتی که هر روزه در شهرها ، ناشی از نبود یکپارچگی  و جزیره ای عمل کردن ارگانها و سازمانها است و موجب شده شرایط شهرها از جنبه‌های مختلف هر روز رو به وخامت بگذارد.

وی ادامه داد، در جهت رسیدن به اهداف مدیریت شهری شامل: حفاظت از محیط شهری و رشد و توسعه و ارتقا آن از جهات مختلف، برقرار کردن ارتباط مستقیم برای شهروندان به منظور درک مشکلات آنها،  اهمیت دادن و در نظر گرفتن نیازهای ساکنان شهر مانند اشتغال و مسکن و…. ،تحقیق در مورد شرایط عملکردی شهر و استفاده از شیوه  های استراتژیک، هماهنگ کردن تمام عناصر شهری، بودجه بندی مناسب و بررسی کارایی سیستم مالی، افزایش مشارکت پایدار افراد و به کارگیری ایده های خلاقانه آنها، برنامه ریزی برای جلب مشارکت مردمی و جمع آوری اطلاعاتی برای بهبود سیستم های شهری ،می توان در زمینه های  فرهنگ سازی عمومی و افزایش مشارکت های مردمی و استفاده از این پتانسیل عظیم در حل مشکلات شهری و ایجاد محیط های شهری با استانداردهاو شاخص های مطلوب زندگی شهروندان ،تصویب و اجرای قانون به روز مدیریت شهری با تعریف وظایف تک تک ارگانهای موثر در مدیریت شهری و در نهایت یکپارچگی مدیریت شهری همانند کشورهای توسعه یافته دست یافت.

انتهای پیام/