سیدعمران طباطبایی – آب یک منبع ضروری است اما همچنین می تواند باعث درگیری شود، مردم را در معرض آلودگی قرار دهد و جوامع را به شکل سیل در معرض خطر قرار دهد و بر پایداری تمدن انسان، تأثیر می گذارد. فی الواقع چشم انداز طبیعت، آب است.
برای هزاران سال، اصلی ترین نگرانی در مورد آب، داشتن مقدار کافی از آن بوده است. برخی استدلال می کنند که توجه بیش از حد به تامین آب و اولویت واقعی باید به آنچه در دسترس است بسنده کند. در واقع، پیشرفت در زمینه حفاظت و بهره وری چشمگیر بوده است.
رودخانه ها، چاه ها و مخازن مصنوعی منابع کافی برای بسیاری از نقاط جهان فراهم می کنند اما مناطق خشک هنوز با مشکل مواجه هستند. برخی از محققان در این مناطق پر از آب، توجه خود را به اسفنج مرطوبی که جو سیاره است معطوف کرده اند. فن آوری های جدید می توانند آب شیرین تمیز را از هوای رقیق استخراج کنند و کمبود آب را به شدت کاهش دهند. اگر چه آب، حیات را حفظ می کند اما می تواند یک تهدید نیز باشد. سیل می تواند جوامع را ویران کند.
سیل تصویری نگران کننده از نحوه تأثیر گذاری نا متناسب بر فقیر ترین جمعیت جهان، حتی در کشورهای ثروتمند را ترسیم می کند. در واقع، حداقل ۲۲٪ از جمعیت جهان در مناطق در معرض خطر سیل زندگی می کنند و تقریباً ۹۰٪ آنها در کشورهای کم درآمد و متوسط هستند. برخی از محققان می گویند که بسیاری از زیر ساخت های ایجاد شده برای مهار آبراه ها نا کافی یا حتی معکوس هستند. آنها از بازنگری در نحوه مدیریت آب در محیط ساخته شده حمایت می کنند از جمله باز گرداندن شیوه های متروکه فرهنگ های باستانی.
خطرات ناشی از آب البته با تغییرات آب و هوایی افزایش یافته است. به حداقل رساندن اثرات آن مستلزم یک فشار در مقیاس بزرگ به سمت منابع انرژی تجدید پذیر است اما این منابع متناوب هستند و بنابراین به فناوری های ذخیره و انتقال انرژی وابسته هستند. یکی از کاندیدای اصلی برای انرژی تجدید پذیر هیدروژن است که می تواند با الکترولیز آب تشکیل شود. با این حال، یک تنش ذاتی وجود دارد چرا که اقتصاد وابسته به انرژی هیدروژن، به ناچار مقادیر زیادی آب مصرف می کند. کاهش ردپای آب در هیدروژن یک تمرکز مهم است زیرا منابع تجدید پذیر به بخش بزرگتری از تصویر انرژی تبدیل می شوند.
در نهایت، به دلیل نقش محوری آب در زندگی، آب یکی از اجزای اصلی بسیاری از درگیری های انسانی است. جنگ ها بر سر دسترسی به آب صورت گرفته و می گیرند. ارتش ها از آب به عنوان یک سلاح استفاده کرده اند. اما معمولاً آب یک قربانی در جنگ است و با تخریب زیر ساخت های آبی و غیر آبی همراه است. کسانی که این رویدادها را از نزدیک دنبال می کنند، فکر می کنند که نیاز فوری به شناسایی مناطق احتمالی درگیری آبی و ترویج همکاری بیشتر بین کشورها در زمینه منابع آبی وجود دارد. همه ما برای زندگی به آب نیاز داریم.
دسترسی به آب سالم برای همه، فقط اگر کار با جوامع محلی، درست صورت گیرد مقدور است. منظومه شمسی دارای یک اقیانوس جدید است. کاهش آب زیر زمینی جهانی نیست و به دلیل استفاده بی رویه و زدن چاه های زیاد در ایران باعث کم شدن این منبع حیاتی شده است. مهم ترین مسئله در مورد آب، تامین آن نیست بلکه نحوه استفاده صحیح از آن می باشد. جنگ برای آب، نبردی برای کنترل یک منبع گرانبها است.
انتهای پیام/
