علیرضا خیراللهی – در انتخابات ریاست جمهوری گذشته، مردم با حمایت گسترده از دکتر پزشکیان، که تجربه چند دوره نمایندگی مجلس و همچنین یک دوره وزارت بهداشت و آموزش پزشکی را در کارنامه خود دارد، او را به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب کردند.
اکنون پس از تشکیل کابینه دولت ایشان، چشم همگان به انتخاب آقای رئیس جمهور است تا ببينند در دولت ايشان وزیر کلیدی‌ترین وزارتخانه دولت چه کار می کند.
گزارش‌ها نشان می‌دهد آموزش و پرورش ایران بیمار است. اعتبارات اندک، افت آموزشی شدید، مدارس فرسوده،، ساماندهی نامطلوب نیروی انسانی، بی‌عدالتی آموزشی، مدارس متنوع و چند‌پارگی آموزش، افت بازدهی مدارس دولتی، سرفصل‌های کهنه و منسوخ شده و صدها مشکل دیگر که در دهه‌های گذشته انباشت شده‌اند.
هیچ توسعه‌ای بدون توجه به نظام تعلیم و تربیت امکان‌پذیر نیست لذا اداره این وزارتخانه عظیم را نمی‌توان به هر فردی سپرد. انتخاب‌های سیاسی و سفارشی وزرای آموزش وپرورش لطمات جبران‌ناپذیری به نظام آموزشی وارد کرده و تغییرات متعدد وزرا این لطمات را عمیق‌تر کرده است .
وزیر منتخب آموزش و پرورش باید قوی‌ترین و بانفوذ‌ترین فرد در هیأت دولت باشد چرا که او جامع همه وزرا است. راه همه وزارتخانه‌ها به نوعی از شاهراه این وزاتخانه گذر می کند. بنابراین بر آن شدم كه به اختصار ویژگی های شخصيت مد نظر وزير آموزش و پرورش دولت چهاردهم را در قالب این یادداشت بررسی کنم.
اولين و مهم ترين نكته اي كه وزير محترم آموزش و پرورش دولت چهاردهم بايد بداند اين است كه به عقیده اندیشمندان و کارشناسان مسیر توسعه هر کشور از کلاس‌های درس و مدرسه آغاز می‌شود. بنابراین، لازم است که برنامه درسی، عملکرد معلمان، مدیران و تمام عوامل آموزشی به این هدف متمایل شوند.
از اين نكته كه بگذريم، باید به مسئله دیگری نیز پرداخت که به چالش‌های مختلف آموزش و پرورش مربوط می‌شود. اين مسائل به طور كلي دو دسته هستند كه برخي از آنها جنبه مادی و محسوس دارند و برخی دیگر جنبه معنوي و ساختاری . از جمله مسائل مادي، مشکلاتی است که معلمان به‌خصوص در ارتباط با حقوق و رتبه‌بندی متحمل می شوند و انتظار دارند دولت جدید این مسئله را ختم به خیر کند.
مساله مهم دیگر باز ماندن حدود یک میلیون دانش آموز از مدرسه و تحصیل است که معضلی بزرگ و وحشتناک است که باید حل شود. کمبود مدارس و خرابی مدارس، وجود انواع مختلف مدرسه مانند دولتی غیر دولتی و غیر انتفاعی، نمونه دولتی،تیزهوشان،شاهد،هیئت امنایی و… نیز معضلی دیگر است.
آنچه به اختصار بیان شد، مشکلات محسوس و مادی نظام آموزش و پرورش را نمایان می‌سازد. اما مشکلات ساختاری و معنوی هم وجود دارد که گربیان گیر مدارس و آموزش عالی کشور است. مهم ترین آنها شاید، بی انگیزه بودن و نا امید بودن نسل جوان خصوصا پسران از تحصیل است. همانور که آمار های منتشر شده توسط سازمان سنجش نشان می دهد از مجموع یک میلیون و ۱۵۲ هزار و ۵۱۸ داوطلب که در نوبت اول آزمون سراسری ۱۴۰۳ ثبت‌نام کرده‌اند تنها ۳۷ درصد آنان مرد هستند که بیانگر این است که پسران تحصیل را راه مناسبی برای آینده شان نمی دانند.
نسل جوان ناامید است و انگیزه ای برای درس خواندن ندارد. حل تمامی این معضلات نیازمند عزم جزم آقای رییس جمهور و دولت ایشان در یکپارچه کردن ارکان دولت برای خدمت به آموزش و پرورش است.
با توجه به نکات ذکر شده، انتظار می رود وزیر آموزش و پرورش منتخب آقای پزشکیان دارای چنین خصایصی باشد و بر این منوال عمل کند:
- تجربه لازم و کافی در حداقل یکی از مقاطع آموزش و پرورش را داشته باشد و از تحصیلات مرتبط برخوردار باشد.
- در یکی از رشته های علوم تربیتی تخصص و شناخت کافی داشته باشد.
- توانایی تعامل مؤثر با سایر وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و نهادهای مختلف را داشته باشد، همچنین قدرت استدلال و اقناع اعضای دولت به اهمیت آموزش و پرورش را داشته باشد.
- به ارتقاء کیفیت آموزش برابر با استانداردهای جهانی متعهد باشد و با صاحب‌نظران ، اندیشمندان، دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی و تحقیقاتی ایران و جهان تعامل سازنده داشته باشد.
- معاونان مجرب و با سواد، به ویژه در زمینه‌های تربیتی و روانشناسی، را برای همراهی برگزیند.
- از هرگونه گروه‌گرایی و باندبازی بپرهیزد و بر جذب نیروهای جوان، پرانرژی، خلاق، اندیشمند و متخصص متمرکز باشد.
- مدام با قشر فرهنگی در تعامل باشد و طی جلسات منظم به صحبت ها و دغدغه های آن را گوش فرا دهد.
- قادر به برقراری ارتباطات موثر با انجمن‌ها، مدیران، معلمان، والدین و دانش‌آموزان باشد و با جامعه، رسانه‌ها، سازمان‌های مدنی و نهادهای غیرانتفاعی تعامل سازنده‌ای داشته باشد.
- مطالعه منابع علمی و به روز تعلیم و تربیت در سطح جهانی را در اولویت کار خود داشته باشد و آنها را به‌گونه‌ای متناسب با فرهنگ ایرانی به مرحله اجرا درآورد.
- باید به مشکلات و معضلات آموزشی، اجتماعی و فرهنگی موجود در جای جای کشور آگاه باشد و درک عمیقی از خرده فرهنگ‌های متعدد همه مناطق داشته باشد. همچنینهمواره در جهت برقراری عدالت آموزشی بین اقشار مختلف جامعه از تهران تا سیستان تلاش کند و توسعه عدالت آموزشی را مهمترین دغدغه خود بداند.
انتهای پیام/
