سیدعمران طباطبایی – حالا در روسیه احزاب کمونیستی حضور دارند اما حکومت کمونیستی نزدیک به انقراض است. در چین همچنان برخی صنایع در مالکیت دولت است اما سیاست‌های اقتصادی به سمت مالکیت خصوصی در حال حرکت است. در کره شمالی نظام کمونیستی با کنترل دولت بر تمام منابع اقتصادی، زندگی تحت سرکوب و شکنجه همراه است. تفاوت کمونیسم و سوسیالیسم در این است که در کمونیسم تمام منابع تحت کنترل دولت است اما در سوسیالیسم همه شهروندان به طور برابر در منابع اقتصادی شرکت دارند.
حزب کمونیست چین، بزرگ‌ترین حزب سیاسی در جهان است با بیش از ۹۵ میلیون عضو و اصول اقتصادی و اجتماعی کمونیسم را اعمال می‌کند و به شدت از نوشته‌های ولادیمیر لنین تأثیر گرفته و میگیرد. از آنجا که حزب کمونیست قدرت را به دست گرفته، در قالب دیکتاتوری اصول خود را اجرا می‌کند. ایدهٔ حزب کمونیست در دههٔ نخست سدهٔ بیستم میلادی توسط لنین و بلشویک‌ها رونق یافت. این حزب با تشکیل متحدین خود، اصول خود را به حزب کمونیست جهانی گسترش می دهد. حزب کمونیست در برخی کشورها غیر قانونی است اما در چین، این حزب نهادی بسیار تأثیرگذار و قدرتمند است.
در این حزب، حکومت ها تک حزبی هستند و اقتصاد آنها دستوری با برنامه‌ریزی مرکزی دولت است. مالکیت عمومی و اداره آن توسط دولت انجام می‌شود. کمونیست اگر به معنای واقعی انجام شود بسیار خوب است و همه بصورت برابر از زندگی راضی خواهند بود اما مشکل این است که اصول آن به صورت رفاقتی و رابطه ای اجرا می گردد.
انتهای پیام/
