سیدعمران طباطبایی – تعریفی جامع از محدوده زیرساخت عمومی می‌باشد و روش‌های عملیاتی، مدیریت شیوه‌ها و سیاست‌های گسترده‌ای که همراه با تقاضای اجتماعی و دنیای فیزیکی بر روی یکدیگر اثر متقابل دارند و تسهیل ترابری مردم و کالاها، تدارک آب جهت نوشیدن و دیگر استفاده های گوناگون، دفع ایمن محصولات زائد جامعه، تدارک برق هر جا که احتیاج شود و انتقال اطلاعات درون و میان جوامع را نیز در بر می‌گیرد.

زیرساخت جمع‌آوری و دفع پسماند یکی از جنبه‌های حیاتی زیر ساخت‌های عمومی است که به مدیریت بهینه زباله‌ها و پسماندها در جوامع شهری می‌پردازد. این زیرساخت‌ها با تسهیل حرکت افراد و کالاها، بهبود ارتباطات فیزیکی بین مناطق را فراهم می‌کنند و به توسعه اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی اجتماعی و اقتصادی کمک می‌کنند. با مدیریت منابع آب و تولید انرژی، این زیرساخت‌ها به تحقق توسعه پایدار و موفقیت اقتصادی جوامع کمک می‌کنند. بهبود بنادر و فرودگاه‌ها در تسهیل تجارت بین‌ المللی و ارتباطات جهانی اهمیت دارد، در حالی که راه‌ آهن‌ها با ارائه وسیله‌ای کارآمد برای حمل و نقل، به بهبود کارایی حمل‌ و نقل و تحقق توسعه اقتصادی کمک می‌کنند.

ایجاد و مدیریت سدها، به عنوان یکی از عوامل کلیدی، به تأمین منابع آبی و انرژی برای تحقق توسعه پایدار در جوامع مختلف کمک می‌کند. راه‌ آهن‌ها به عنوان جزء مهم زیرساخت های عمرانی، با ارائه وسیله‌ای کارآمد و اقتصادی برای حمل و نقل کالاها و مسافران، به بهبود کارایی حمل‌ و نقل و تحقق توسعه اقتصادی در مناطق مختلف کمک می‌کنند و این تأسیسات اجتماعی برای افراد محلی و جامعه به عنوان زیرساخت اساسی در مواجهه با چالش‌های پزشکی و بهبود سلامت ارائه می‌شوند.

بهبود و اصلاح زیرساخت ها، استراتژی پایداری است که با بهبود کیفیت زندگی، عرضه کالا و خدمات و فراهم کردن وسایل رفاهی امکان پذیر می باشد و نقش مهمی در افزایش استاندارد زندگی، رشد و توسعه روستایی ایفا می کند.

در توسعه زیر ساخت ها، شاخص توسعه انسانی مهم بوده و نتایج موفق، بیانگر سرمایه گذاری عمرانی مناسب می باشد. لذا برنامه ریزی با توجه به بودجه عمرانی ثابت توصیه می شود تا شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در اجرای برنامه ریزی تاثیری نگذارد و در اینصورت ارتقای زیرساخت ها تاثیر بیشتری بر توسعه یک کشور خواهد گذاشت.

توسعه زیرساخت ها از الزامات مهم رشد اقتصادی و افزایش رفاه عمومی به شمار می رود. سرمایه گذاری مستقیم بر روی زیرساخت ها باعث فراهم شدن امکانات تولیدی شده و فعالیت های اقتصادی را تحریک نموده و با کاهش هزینه های تجارت و انتقال، باعث بهبود رقابت پذیری می شود و در نهایت به رشد اقتصادی یک کشور کمک می نماید.

اگر کشورها به توسعه کسب و کار علاقه‌ مند هستند باید در انتخاب بین توسعه زیرساخت یا توسعه بازار، قطعاً توسعه زیر ساخت را انتخاب کنند چون با این انتخاب، توسعه بازار هم رشد می یابد و برنامه ریزی و سرمایه گذاری مناسب برای هر گزینه، به رویکرد مدیران بستگی دارد.

زیرساخت‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات در سازمان شامل منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است که فرایندهای سازمانی فناوری‌ محور را تسهیل می‌کند. مدیریت فناوری اطلاعات سازمان نیازمند بهره‌مندی از زیرساخت‌های لازم در سازمان است. برای نمونه هوش تجاری، برنامه‌ریزی منابع سازمان و مدیریت ارتباط مشتری نمونه‌هایی از همین ابزارها هستند. زیرساخت‌های فناوری اطلاعات به سخت‌افزار، نرم‌افزار، منابع شبکه و خدمات مورد نیاز برای وجود، عملکرد و مدیریت محیط فناوری اطلاعات سازمان اشاره دارد. سخت افزار بخش فیزیکی زیرساخت فناوری اطلاعات است و شامل همه عناصر لازم برای پشتیبانی از عملکرد اصلی ماشین ها و دستگاه هایی است که خود زیرساخت را تشکیل می دهند. سیستم عامل مهمترین مؤلفه نرم‌افزار است و وظیفه مدیریت سخت افزار و اتصال منابع فیزیکی به زیرساخت شبکه را بر عهده دارد.

زیرساختهای شهری به عنوان قوی‌ترین مظاهر و نمادهای فرهنگ مادی یا بعد مادی ساختار شهری، طیف گسترده‌ای از فرودگاه­ های بزرگ با عملکردهای هوایی، شبکه حمل و نقل پیشرفته، زیرساخت‌های پیشرفته اطلاعاتی– ارتباطاتی، مراکز فرهنگی و آموزشی با شهرت جهانی، زیرساخت‌های ورزشی حرفه­‌ای تا اثر معماری با برند جهانی را شامل می شود.

امروزه به مدد جهانی شدن و تغییر ساختار و عملکرد شهرها، مدیریت شهری از اختیارات فراوانی در توسعه محلی با رویکرد فرا ملی برخوردار شده است. این اهمیت از آنجایی بیشتر مورد توجه قرار می­گیرد که نقش مهم و پر رنگ این مقوله در ابعاد مختلف مورد بررسی قرار گرفته چرا که مدیریت شهری به مثابه سازمان تنظیم کننده دو سویه که از یک سو بین دولت و ساختارهای ملی و بین‌ ­المللی و از سوی دیگر بین ساختارهای محلی و افراد، عمل می­‌کند.

احتمالاً مدیریت شهری در تعیین آن حد از ارتباطات نقشی مستقیم را بازی می‌­کند که شهروندانش در کنش دو سویه با جامعه جهانی قرار دارند و باید در این مقوله توجه بسیار زیادی به سرمایه گذاران فرهنگی و آموزشی به عنوان معیاز های توسعه اقتصادی داشت.

انتهای پیام/