سیدعمران طباطبایی – مهم‌ترین تأثیرات فعالیت‌های مخرب انسان بر روی آبها در زمره مصرف بیش از حد آب و از بین رفتن منابع آب و آلودگی آب‌های سطحی و زیر زمینی تعریف می گردد. آلودگی هوا عبارت است از ورود مستقیم یا غیر مستقیم هر عنصری توسط انسان یا عامل طبیعی که احتمال ایجاد اثرات نا مطلوب بر سلامتی انسان و محیط زیست را داشته باشد.

امروزه با افزایش گازهای گلخانه‌ای نظیر متان، دی‌ اکسید کربن، بخار آب و اکسید نیتروژن در جو زمین، دمای کره زمین در حال افزایش می‌باشد که این امر باعث ایجاد تغییرات ناخوشایند در محیط زیست شده است.

افزایش جمعیت و تغییر سبک زندگی از زمان انقلاب صنعتی مهم‌ ترین عامل برای دست‌ اندازی به طبیعت و تخریب محیط زیست می باشد. استفاده از گازهای شیمیایی در سال‌ های گذشته باعث تخریب لایه ازون شده که در نتیجه آن افزایش بیشتر اشعه فرا بنفشی که به سطح زمین می‌رسد را شاهد هستیم و این خود موجب بروز بیماری‌های پوستی می‌شود لذا به همین دلیل، استفاده بهینه و پایدار از منابع طبیعی با توجه به نیازهای انسان و حفظ محیط زیست بسیار حائز اهمیت است.

فعالیت‌های صنعتی و نفتی نیز باعث آلودگی بیشتر هوا و آب، کاهش تنوع زیستی، تخریب بوم‌های طبیعی و تغییرهای اقلیمی می‌شود و به همین جهت، حفظ و حمایت از محیط زیست و سالم نگه داشتن آن، به عنوان یکی از مهمترین نیازهای اساسی برای ادامه حیات، مورد توجه و عنایت همگان باید قرار بگیرد.

طبیعت رو به پیشرفت مسائل بین ‏المللی، اقتضا می‏کند که حفاظت از محیط زیست برای انسان امروز و نسل های آینده، مورد توجه جدّی قرار گیرد تا بشر همچنان بتواند از محیط زیست سالم خود بهره‏ مند باشد. با نگاهی به متون ادیان آسمانی می‏توان دریافت که محیط زیست و تلاش برای حفظ و حمایت از آن، برای بهره ‏مندی بشر از محیط زیستی امن و سالم جهت نیل به کمال، مورد اهتمام است.

اگر استفاده و بهره ‏برداری از طبیعت و محیط زیست برای انسان به رسمیت شناخته شود این حق، تکلیفی ایجاد می‏کند که انسان، وظیفه دارد به گونه ‏ای از حق خود استفاده کند که به حقوق دیگران لطمه ‏ای وارد نکند.

در ادیان آسمانی، خداوند همان طور که حق بهره‏ برداری از محیط زیست و طبیعت را برای انسان قرار داده، مسؤولیت عمران و آبادانی زمین را هم بر عهده او گذاشته است لذا تخریب محیط زیست و نابودی آن، مخالف عمران و آبادانی است.

محیط زیست ساخته دست بشر می باشد. محیط زیستی كه برای خودمان ایجاد كرده‌ایم اثرات مثبتی بر سلامت و آسایش خودمان می گذارد. از بهداشت محیط زیست و منابعی كه به آن‌ها اتكا می‌كنیم و محیطی كه ساخته‌ایم باید محافظت كنیم.

باز آفرینی امكاناتی كه محیط زیست طبیعی انجام می‌دهد و نیز زیبایی‌ شناسی، نقشی كه زیبایی‌های طبیعی در روابط میان ما و محیط زیست ایفا می‌كنند مهم است. باید همواره به كیفیت محیط زیست توجه كنیم اما موقعیت‌هایی هم پیش می‌‌آیند كه خصوصاً لازم می‌شود یا مطلوب است كه برای محافظت از آن كاری هم انجام گیرد. طرح‌های عملیاتی برای محافظت كیفیت محیط زیست لازم است اما واكنشی نسبت به تهدیدهای فوری نیستند.

تقریباً همه طرح‌های راهبردی برای محافظت از كیفیت محیط زیست، باید با یك طرح مشخص، تبلیغ و با جلب حمایت همراه باشد و ما باید به عنوان بخشی از هر طرح راهبردی در محافظت از كیفیت محیط زیست، فعالیت‌های تبلیغی را سازمان‌ دهی و اجرا کنیم.

تفاوت محیط زیست با طبیعت در این است که تعریف طبیعت شامل مجموعه عوامل طبیعی، زیستی و غیر زیستی می‌شود که منحصراً در نظر گرفته می‌شوند در حالی که عبارت محیط زیست با توجه به بر هم‌ کنش‌های میان انسان و طبیعت و از دیدگاه بشر توصیف می‌شود.

فعالیت‌های انسان از جمله زراعت مفرط، آبیاری زمین‌های زراعی، محصولات تک‌ کشتی، چریدن بیش از حد دام‌ها در مراتع، جنگل‌ زدایی و بیابان‌ زایی باعث از بین رفتن تعادل موجود میان روند تخریب و ایجاد خاک و در نهایت آلودگی آن می‌شود.

آلودگی فیزیکی همچون آلودگی گرمایی که موجب افزایش دمای آب و در نهایت از بین رفتن برخی گونه‌های گیاهی یا جانوری می‌شود یا رادیواکتیو در اثر حوادث هسته‌ای می باشد. تشویق و کمک به جوامع در سراسر جهان برای حفظ یکپارچگی و تنوع طبیعت و حصول اطمینان به این که هر گونه استفاده از منابع طبیعی و محیط زیست به صورت عادلانه و پایدار است لازم و ضروری است.

انتهای پیام/