سیدعمران طباطبایی – راهبرد دولت ها برای مقابله با دشمنان کاف و لازم بوده و در حوزه های ملی، منطقه‌ای و جهانی با همکاری متخصصین و دانشجویان تدوین و تبیین گردد. دولتها وظیفه تأمین امنیت، رفاه و آسایش ملت و هم چنین پیشرفت همه جانبه کشورشان را دارند.
در چرخه حکومت داری اعتدال، عقلانیت و خردورزی و اهتمام به فکر جمعی، ریشه اعتقادی داشته باشد. مکتب دولت ها مکتب اعتدالی باشد تا شعار اعتدال گرایی تفسیر شود.
مظهر اعتدال گرایی در مواضع سیاسی مهم بوده تا اعتدال گرایی مورد سوء استفاده عده ای قرار نگیرد. در جهان امروز مقوله حسادت باید ریشه کن شود تا پيروزی یک ملت از یک سو موج شوق و اميدواری را در ميان همه جهانیان برانگيزد و از سوی ديگر معادلات سياسی استكبار را در ادامه سياست سلطه و تقسيم استعماری جهان به هم بزند.
در حقیقت با نفی هر گونه سلطه جويی و سلطه پذيری و با دفاع از حقوق همه ملت ها و عدم تعهد در برابر قدرت‌های سلطه‌گر، سبب كينه و دشمنی استكبار می گردد.
با توجه به راهنمایی و راه کارهای ارائه شده از سوی اندیشمندان، یک کشور می تواند به پیروزی برسد. مردم یک کشور راجع به جایگاه خودشان در جهان باید آموزش دیده تا در جهت پیشرفت حرکت کنند.
با طرح مشکلات اقتصادی، مدنی و سیاسی داخل یک کشور ضمن انتقاد از وضعیت جاری کشور در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، دولت ها باید خواستار اعمال اصلاحات در قانون اساسی آن کشور شده تا ملت آن کشور از سختی ها رنج نبرند.
دولتها باید وضعیت را خیلی مطلوب و بر وفق مراد مردم ببینند تا همه آحاد مردم همسو و همراه با کشور شوند. در نگاه به مردم و رابطه شان با دولت یک کشور باید حد میانه را اختیار کرد یعنی ضمن پذیرش برخی نقات قوت، سعی در رفع نقاط ضعف و مشکلات شود.
اگر سران یک کشور از اختلافات داخلی دست بردارند و با اهداف عالیۀ انسانیت آشنا شوند و به سوی نیکی و خوبی گرایش پیدا کنند، اسیر و ذلیل استعمار نمی شوند. این اختلافات سران یک کشور است که مشکلات را به وجود آورده و نمی گذارد حل شود.
اگر سران یک کشور در جهت موفقیت کشورشان متحد گردند آنگاه رشد سیاسی وجود خواهد داشت و مشکلات بیش از پیش حل خواهد گردید. عدم اتکا به انسانیت، موجب بروز مصایب می گردد.
اگر دوَل یک کشور به جای تکیه به بلوک شرق و غرب به ملتشان و انسانیت تکیه کنند و تعالیم بشری را نصب عین خود قرار داده و به کار ببندند، امروز اسیر مشکلات و مرعوب و مقهور ارادۀ سازشکارانه و نیرنگ بازیهای شیاطین واقع نمی شدند.
بر طرف کردن مشکلات مردم اکنون باید در رأس راهبردهای دولت یک کشور باشد تا اختلاف کلمه و سرسپردگیهای بعضی از سران یک کشور با داشتن منابع طبیعی سرشار و ذخایر گرانبها و منابع انسانی غنی بتواند دست استعمار را از بلاد اسلامی قطع کرده و به نفوذ ایادی آن پایان بخشند. هواهای نفسانی و دست نشاندگی بعضی دوَل است که موجب شده ملت ها نتوانند خود را از چنگال استکبار برهانند. خود باختگی یا مأموریت بعضی از سران یک کشور موجب سلطۀ استعمار می گردد.
از طرف دانشمندان کراراً اعلام خطر شده که اگر ملتی بیدار نشوند و به وظایف خود آگاه نگردند، اگر علمای آنها احساس مسئولیت نکنند و بپانخیزند، اگر اسلام واقعی که عامل وحدت و تحرک کلیۀ فِرَق مسلمین در مقابل بیگانگان است و ضامن سیادت و استقلال ملل مسلمان و کشورهای اسلامی می باشد، به دست عوامل و ایادی اجانب همین طور در زیر پردۀ سیاه استعماری پوشیده بماند و آتش اختلاف در میان مسلمین افروخته گردد، روزهای سیاهتر و نکبت بارتری برای جامعۀ اسلامی در پیش است و خطر ویران کننده ای متوجه اساس اسلام و احکام قرآن می باشد.
حملات علنی و مخفیانۀ دشمنان اسلام و تجاوزکاران بین المللی علیه احکام رهایی بخش اسلام از هر سو بشدت ادامه دارد و بسیاری از دولتها بر اثر خود باختگی یا مأموریت، مجری نقشه های شوم و خائنانۀ آنان می باشند.
آنان که در یک کشور اسلامی الغاء مذهب کرده و اسلام را از رسمیت می اندازند، هم دانسته یا ندانسته در مسیر نا خردی حرکت می کنند و آن اجرای مقاصد شوم و استعماری دشمنان اسلام است که می خواهند این اوضاع نکبت بار جامعۀ اسلامی ادامه یابد. جان و مال و سرزمینهای ملت اسلام، سیادت و سلطۀ استعمار در دنیای اسلام برای همیشه باید محفوظ بماند.
برنامۀ توسعه طلبانه و ویران کنندۀ استکبار نباید در کشورهای اسلامی به مرحلۀ اجرا درآید تا ملت اسلام و دولتهای کشورهای اسلامی همیشه خوار و ذلیل و اسیر دست تجاوزکاران بین المللی نبوده، دست تکدی و چشم کمک به استعمارگران جنایت پیشه نداشته باشند تا روی استقلال، آزادی، آسایش و امنیت را ببینند.
انتهای پیام/
