مهدی سلیمانزاده آقجه- سال‌هاست که به بهانه «برنامه‌های مدیریت بهینه مصرف انرژی»، شاهد اعمال زمان‌بندی قطعی برق در ماه‌های گرم سال هستیم. اما متأسفانه، طی یک سال اخیر، این روند قطع برق با مختصات یک بحران جدی خودنمایی کرده است. عوامل متعددی بر وخامت این وضعیت افزوده‌اند: از خاموشی‌های طولانی‌مدت ۴ تا ۶ ساعته برای مشترکان خانگی و تجاری، نوسانات مداوم و قطع و وصل‌های مکرر، تا تحمیل خسارات مالی به لوازم برقی شهروندان. علاوه بر این، گرمای طاقت‌فرسا و گرمازدگی نوزادان خردسال، عدم اطلاع‌رسانی و برنامه‌ریزی نامنظم از سوی ادارات توزیع برق در سطح شهرستان‌ها و استان‌ها، و راکد شدن کسب‌وکارهای اینترنتی و بازار، همگی نشانگر وخامت مشهود این وضعیت بحرانی هستند.
باید اذعان کرد که بدون شک، سوءمدیریت حیاتی‌ترین حلقه مفقوده در به وجود آمدن شرایط بغرنج کنونی است. گذشته از اهمیت مسئله صرفه‌جویی یا اشاعه فرهنگ کاهش مصرف توسط شهروندان، هیچ‌کدام به تناسب ناکارآمدی متولیان امر اثرگذار نبوده‌اند. چه دولت‌های گذشته و چه دولت فعلی، و در رأس آن وزارت نیرو به همراه نهادهای زیرمجموعه، با کمال ناباوری هیچ چشم‌انداز بلندمدت یا میان‌مدتی در راستای تأمین پایدار منابع انرژی کشور ترسیم نکرده‌اند. نتیجه این بی‌برنامگی آن است که میلیون‌ها ایرانی نظاره‌گر دست‌وپنجه نرم کردن با تنش آبی و معضل کمبود برق هستند. در این بحبوحه، راهکار دولت برای مختل شدن زندگی روزمره مردم، تجویز نسخه‌های غیرکارشناسی و نامعقول بوده است که می‌توان به خاموشی‌های چندین ساعته شبکه برق‌رسانی و تعطیلی مداوم دستگاه‌های دولتی و خدمات‌رسان اشاره داشت.
با یک حساب سرانگشتی ساده، متوجه می‌شویم که به عنوان مثال، تعطیلی دستگاه‌های دولتی و آموزشی در هر یک روز، حدود ۷ هزار میلیارد تومان از آمار تولید ناخالص ملی کشور می‌کاهد. این رقم در حقیقت یک زنگ هشدار برای تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان این‌گونه سیاست‌ها و زیانی بزرگ به سرمایه داخلی تلقی می‌شود.
این در حالی است که بسیاری از کشورهای اروپایی، ضمن اتخاذ سیاست‌های توسعه‌محور با اتکا به مدیریت فناوری‌های هوشمند و همچنین پتانسیل سرمایه‌گذاران بین‌المللی، به طور چشمگیری دغدغه‌های حوزه انرژی را به تراز استاندارد رسانده‌اند.
فلذا، ضرورت دارد که قوای مقننه و مجریه، به عنوان متولیان قانون‌گذاری و اجرای قانون، طبق اختیارات محوله، مباحث راهبردی زیر را مورد توجه و اهمیت قرار دهند: بهبود تأسیسات زیرساختی انتقال و توزیع آب و برق، بهره‌مندی از منابع تجدیدپذیر، سوق یافتن به سمت فناوری هوشمند با هدف توسعه صنایع کاربردی در حوزه انرژی پاک، و احداث نیروگاه‌های خورشیدی با فعال نمودن ظرفیت سرمایه‌گذاران خارجی. چرا که امروز مدیران عالی اجرایی باید باور داشته باشند راه حل رفع چالش‌های مدیریت منابع آبی و صنعت توانیر، از مسیر پرعیب و نقص ابلاغ دستور تعطیلی استان‌ها یا قطع برق که به یک معضل عمومی مبدل شده، عبور نمی‌کند.
نتهای پیام /
