به گزارش صافی، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در بدو ورود به مجمع سازمان ملل با قطعی پله‌برقی سالن مواجه شد و مجبور شد از پله‌های عادی بالا برود؛ اتفاقی که به طنزی رسانه‌ای بدل شد. لحظاتی بعد، خرابی تلپرومپتر نیز سخنرانی او را مختل کرد و رئیس‌جمهور آمریکا ناچار شد بگوید: «بدون تلپرومپتر سخنرانی می‌کنم، چون کار نمی‌کند!» این حاشیه‌ها نمادی از آشفتگی و بی‌برنامگی پشت صحنه سخنرانی بود.
خودستایی‌های اقتصادی
ترامپ در ادامه مدعی شد که کشورش در «عصر طلایی» به سر می‌برد و رکوردهای اقتصادی، جذب سرمایه خارجی و رشد بازار بورس بی‌سابقه بوده است. او بار دیگر کوشید آمریکا را «بهترین کشور جهان» معرفی کند، در حالی که در عمل، اقتصاد آمریکا با بحران بدهی‌های فدرال، شکاف طبقاتی، افزایش هزینه‌های زندگی و بحران مهاجرت مواجه است.
ادعاهای ساختگی درباره پایان جنگ‌ها
ترامپ با ژستی پیروزمندانه مدعی شد که در هفت ماه گذشته به هفت جنگ پایان داده است؛ از جمله جنگ‌هایی میان کشورهایی چون کامبوج و تایلند، کوزوو و صربستان و حتی «ایران و اسرائیل»! این ادعاها نه‌تنها هیچ پایه و اساسی ندارند، بلکه برخی از این درگیری‌ها سال‌هاست خاتمه یافته یا اساساً در قالب «جنگ فعال» وجود خارجی ندارند. این سخنان بیشتر شبیه داستان‌سرایی برای سرگرم‌کردن مخاطبان داخلی آمریکا بود.
ایران؛ محور حملات لفظی ترامپ
بخش مهمی از سخنرانی ترامپ به حمله علیه ایران اختصاص داشت. او با ادعاهای تکراری، ایران را «حامی تروریسم» خواند و حتی به صراحت اعتراف کرد که آمریکا با پشتیبانی رژیم صهیونیستی به خاک ایران حمله کرده است.
ترامپ همچنین مدعی شد نامه‌ای به رهبر انقلاب اسلامی نوشته اما پاسخ ایران «ادامه فعالیت‌های هسته‌ای» بوده است. او بار دیگر بدون اشاره به بازرسی‌های گسترده آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از تأسیسات ایران، مدعی شد که «برای مهار توسعه سلاح‌های هسته‌ای باید از ایران شروع کرد.»
این در حالی است که خود آمریکا تنها کشوری است که از سلاح هسته‌ای علیه غیرنظامیان استفاده کرده و متحد نزدیکش، اسرائیل، حتی عضو معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) نیست.
ژست رهبری در ناتو
ترامپ گفت که در نشست اخیر ناتو، اعضا به درخواست او بودجه دفاعی را تا پنج درصد تولید ناخالص داخلی افزایش داده‌اند. او این اقدام را نشانه‌ای از «اقتدار جهانی آمریکا» دانست؛ اما واقعیت این است که فشار واشنگتن موجب تشدید مسابقه تسلیحاتی و افزایش ناامنی در جهان شده است.
تحلیل و بازتاب
سخنرانی ترامپ بیش از آنکه بیانگر سیاست خارجی آمریکا باشد، یک شوی تبلیغاتی بود که در آن خودستایی اقتصادی، تحریف تاریخ و تهدید ملت‌ها در هم آمیخته بود. اعتراف صریح او به حمله به خاک ایران و نام بردن از «ایران و اسرائیل» به عنوان یک جنگ پایان‌یافته، نشان می‌دهد که کاخ سفید نه‌تنها به دنبال صلح نیست، بلکه با روایت‌های ساختگی در پی مشروعیت‌بخشی به تجاوزات خود است.
کارشناسان معتقدند این سخنان بیش از آنکه بازتاب قدرت آمریکا باشد، نشانه انزوا و درماندگی واشنگتن در برابر مقاومت ملت‌ها است.
سخنرانی ترامپ در سازمان ملل، بیش از هر چیز پرده‌ای دیگر از چهره واقعی آمریکا را آشکار کرد: کشوری که خود را منادی صلح معرفی می‌کند، اما به صراحت به تجاوز نظامی اعتراف می‌کند؛ از «پایان جنگ‌ها» می‌گوید، اما جنگ‌های ساختگی را به نام خود ثبت می‌کند؛ و از «عصر طلایی» می‌گوید، در حالی که شکاف داخلی و بحران جهانی گریبانش را گرفته است.
انتهای پیام/
