به گزارش صافی، بیانات رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اعضای هیئت علمی پنجمین کنگره جهانی حضرت رضا علیهالسلام که در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ برگزار شده بود، صبح امروز (دوشنبه) در محل برگزاری این کنگره در حرم مطهر رضوی منتشر شد.
مهمترین بخش بیانات رهبر انقلاب به شرح زیر است:
همه ائمه(ع) دنبال حاکمیت اسلامی بودند
راجع به زندگی ائمّه (علیهم السّلام) از سه بُعد باید کار بشود: یکی از آن… مسئلهی سیاست است… هدف عمدهی آنها هم ایجاد جامعهی اسلامی [بوده]؛ که ایجاد جامعهی اسلامی بدون ایجاد حاکمیّت اسلامی امکانپذیر نیست؛ پس دنبال حاکمیّت اسلامی بودند. یک بُعد مهمّ امامت این است؛ امامت یعنی ریاست دین و دنیا، ریاست مادّه و معنا.
خب مادّهاش عبارت است از همین سیاست و ادارهی کشور و ادارهی حکومت. و همهی ائمّه دنبال این بودهاند؛ یعنی بدون استثنا همهی ائمّه دنبال این بودهاند؛ منتها با شیوههای مختلف، در فصول مختلف، با روشها و اهداف کوتاهمدّت مختلف؛ [امّا] هدف بلندمدّت یکی بود.
معارف ائمه(ع) باید به زبان فنی و شیوههای درست به دنیا منعکس شود
اینهمه ما کتاب داریم؛ یعنی مثلاً بحارالانوار بیشتر از صد جلد کتاب است؛ و از این قبیل کتب فراوان است، امّا اینها در یک محدودهی خاصی هستند دیگر. یک شعری آن روز بنده خواندم:
مِی نابی ولی از خلوت خُم
چو در ساغر نمیآیی چه حاصل؟
مِی ناب را باید آورد در ساغر تا قابل استفاده باشد؛ ولی در خُم مانده. این مِی نابِ معارف زندگی ما که از ائمّه آمده… باید به زبان روز، به زبان فنّی، با شیوههای درست به دنیا منعکس بشود. امروز دیگر ارتباط با دنیا کار آسانی شده.
ما شیعیان باید ائمه خودمان را به دنیا معرفی کنیم
تشکیل کنگره جهانی حضرت رضا(علیهالسلام) و این گردهمایی کار بسیار خوبی است؛ چون ماها ــ داخل جامعهی شیعه؛ حالا قبل از اینکه به دیگران برسیم ــ در زمینهی معرفت ائمّه نقایص زیادی داریم؛ گاهی به یک جنبه توجّه شده با افراط و بدون اتقان، از جنبههای دیگر غفلت شده؛ و گاهی حتّی به همان هم توجّه نشده، و به همین مسائل ظاهری و توجّهات ظاهری و مانند اینها بسنده شده.
به نظر من ما به عنوان شیعه، به عنوان مجموعهی اهل تشیّع، یکی از وظایف بزرگمان این است که ائمّهی خودمان را به دنیا معرفی کنیم.
روی جنبه قداست ائمه(ع) باید کار عالمانه قوی و متقن بشود
راجع به زندگی ائمّه علیهم السّلام از سه بُعد باید کار بشود: یکی از آن بُعد معنوی و الهی، یعنی آن قداست… دربارهی این باید صحبت بشود، منتها متقن صحبت بشود… این جزو چیزهایی نیست که ما دربارهاش بخواهیم تقیّه کنیم یا مثلاً مخفی کنیم؛ نه، باید این جنبهی معنوی و عرشی ائمّه را بگوییم؛ کمااینکه در مورد خود پیغمبر گفتهایم.
مسئلهی معصومیّتشان، مسئلهی ارتباطات آنها با خدای متعال، ارتباطات آنها با فرشتهها ــ اینهایی که هست ــ ولایت آنها به آن معنای معنویاش، اینها را باید بگوییم؛ از این جنبه باید یک کار عالمانهی قوی خوبی انجام بگیرد.
اکثر ائمه در دنیای غیراسلام ناشناخته هستند
حالا بعضی از ائمّه (علیهم السّلام) مثل امام حسین (علیه السّلام) و امیرالمؤمنین (علیه السّلام)، به دلایلی معرفیشده هستند؛ دیگران دربارهشان نوشتهاند، گفتهاند و نوعی شناخت از آنها در دنیای غیر شیعه و حتّی دنیای غیر اسلام وجود دارد؛ لکن اکثر ائمّه (علیهم السّلام) ناشناختهاند.
امام حسن مجتبیٰ با آن عظمت ناشناخته است، حضرت موسیبنجعفر، حضرت هادی، امام جعفر صادق، با آن دستگاه عظیم و فعّالیّت فوقالعاده، اینها در دنیا ناشناختهاند. اگر چنانچه دربارهی اینها حرفی هم گفته شده از غیر شیعه ــ قهراً از غیر شیعه که باشد، جنبهی غیر فرقهای پیدا میکند ــ خیلی قلیل و محدود است.
انتهای پیام/