سیدعمران طباطبایی – نژاد برتر یک مفهوم در ایدئولوژی ناسیونال سوسیالیسم که یک نژاد خاص را به عنوان نماینده نژاد ناب و ایده آل معرفی می‌کند. اعتقاد ناسیونال سوسیالیست‌ها بر این که مردم نژاد خاص از همه دیگر نژادها برتری دارند و باید استیلا بر جهان داشته باشند. آن‌ها معتقد بودند که دیگر نژادها هم می‌توانند اصلاح سازی شوند.
در حالی که حتی امروزه هم این تلاش های ناسیونالیستی ادامه دارند، بشر باید با مطالعه و آگاهی به بررسی دقیق ماهیت مخرب علم نژادشناسی بپردازد تا درک نماید که انسان ها به لحاظ بیولوژِیکی از یک نژاد هستند.
امروزه اغلب متخصصان ژنتیک بر این باورند که هر چند بتوانند از داده های ژنومیک برای دسته بندی افراد بر اساس قاره ای که نیاکانشان از آن آمده اند، استفاده کنند اما برین باورند که در واقع بزرگ‌ترین بخش تفاوت ژنتیکی انسان درون گروههای جمعیتی مشاهده می شود.
شاید بررسی مفهوم نژاد از دیدگاه علم و تلاش برای مقابله با نژادپرستی با تکیه بر داده های علمی در وهله اول چندان سودمند به نظر نرسد چرا که نژاد پرستی در هیچ برهه ای از تاریخ، توجیه خود را مرهون داده‌های علمی نبوده و صرفاً در بزنگاه های تاریخی، علم را دستاویز خود قرار داده است. نژادپرستان، باور به برتری نژاد خود را مقدم بر هر نوع تجربه ای می‌دانند و اگر هم هر از گاهی نقل قولی ناقص از گزارش‌های علمی می کنند، صرفاً از سر سوگیری تاییدی است و نه چیز دیگری.
آن طور که پیداست علی رغم نگاه علم مدرن به مفهوم نژاد، باور به برتری نژادی، هم چنان ادامه خواهد داشت. متاسفانه قشرهای آلوده به نژادپرستی، هم‌چنان مقاوم به داده‌های علمی به نظر می‌رسند. قشر نخست روشنفکران و سیاستمدارانی هستند که برای اعمال سیاست های پوپولیستی خود و در جهت تامین منافع ملت‌ها و دولت‌هایشان نیاز مبرمی به زنده نگه داشتن حس نژادپرستی در مردم خود دارند و قشر دیگر هم، متشکل از مردم عادی است که صرف نظر از حقیقت، با آغوش باز از باور به برتری نژادی خود استقبال می‌کنند. چه سعادتی بالاتر از این‌که بر حسب تصادف در کشوری به دنیا آمده باشی که سرآمد تمدن و هنر باشد و باز هم از سر بخت و اقبال، وارث خون پاک فرمانروایان و فرزانگانی باشی که تمثیل‌گر این نژاد پاک هستند. به این ترتیب اعتقاد به برتری نژادی، مستلزم نفی برابری نخواهد بود و گناه این خود برتر بینی به گردن جبرگرایی بیولوژیکی خواهد بود.
هر چه قدر هم که بخواهیم وقایع نسل کشی های رخ داده شده در تاریخ را به عنوان سمبل های ننگین نژادپرستی در نظر بگیریم اما باز هم ناگزیر به پذیرش این واقعیت خواهیم بود که سرآغاز همه این فجایع، باور به برتری یک نژاد و پست‌تر دانستن نژادهای دیگر بوده است.
البته نژادپرستی هنوز در اکثر نقاط دنیا جریان دارد. اغلب کشورها باور به برتری نژادی به گذشته‌های دور را پیوند زده و موشکافانه گذشته و روایت‌های تاریخی را کنکاش می‌کنند تا سر نخ هایی از همان نژاد برتر را بیایند.
با خواندن کتابها و مطالعه بیشتر و عمیق تر به درستی درخواهیم یافت که نژاد نه یک مفهوم علمی بلکه بیشتر یک ایدئولوژِی است. تفاوت بین ملت ها نه از نژاد برتر یا پست تر آن‌ها بلکه از فرهنگ و جامعه آن ها نشات می‌گیرد و صرفاً زاییده تفاوت‌های اجتماعی است.
در اصل، هیچ تفاوت بیولوژیکی قابل توجهی بین ملت‌های مختلف وجود ندارد و علم اگر وجود نژادهای مختلف را نفی نکند، لااقل هیچ داده قابل تاملی دال بر نژادپرستی ارائه نمی‌دهد.
اگر چه شاید انتشار این دست از نظریه ها از توانایی از بین بردن این پدیده غریزی خود برتر پندارانه برخوردار نباشد اما می‌تواند تفکر فرد فرد آحاد یک جامعه را به سمت و سویی ناصحیح تر رهسپار کند. به این ترتیب خواهیم فهمید که موقعیت کنونی هر کشوری، مرهون فرهنگ سخت کوشی و کار و تلاش آن‌ها بوده و جمعیت فراوان گرسنگان هم ارتباطی به نژاد آن‌ها ندارد بلکه عدم برنامه ریزی صحیح، سیاست گذاری های غلط، حاکمان نالایق و مقاومت در برابر تغییر فرهنگ غلط عامل این فلاکت بوده است. با برداشته شدن مرزهای بین انسان‌ها، انسانیت نیز فرصت بیشتری برای شکوفایی خواهد داشت.
باید در یک اقدام هماهنگ برای ریشه کن کردن آنچه پیامد یک سیستم فکری اساساً غیر عقلانی تلقی میشود، روی اتحاد میان انسان ها تأکید گردد. باید آخرین نقطه پایان بر همه حرف و حدیث ها درباره این موضوع تمام شده و نژاد پرستی را یک بار و برای همیشه به آبریزگاه بفرستیم. دانشمندان به این اجماع نظر رسیده اند که تنها یک نوع بشر وجود دارد و آن انسانیت است و همه انسان ها به یک گونه تعلق دارند.
انتهای پیام/
