سیدعمران طباطبایی – امروزه پیشرفت های قابل توجهی در زمینه پیش بینی رواناب شهری صورت گرفته و توانایی برای پیش بینی هیدرولوژی شهری نیز تکامل یافته است که منجر به ارائه مدل های مناسب در مقیاس کوچک و معمول زمانی و مکانی در شهرها شده است.
منظور از طرح اختلاط بتن، یعنی به چه نسبت اجزای بتن شامل: سیمان، شن و ماسه و آب را با یکدیگر ترکیب کنید تا بتنی با مشخصات مورد نظر به دست آید. بنابراین در یک طرح اختلاط بتن مناسب، تأثیر هر یک از عوامل مخرب محیطی در جای مناسب در نظر گرفته شده و تدابیر مناسب جهت تأمین دوام کافی، اتخاذ خواهد گردید. طرح اختلاط بتن به روش آیین نامه ACI نشان داده که کاربرد این روش جهت طرح اختلاط بتن، در شرایط کشور ایران نیز نتایج منطقی و قابل قبولی به دنبال داشته و دارد بخصوص اگر مرحله پایانی ساخت نمونه آزمایشی نیز در طرح مورد استفاده قرار گیرد.
درصد تقریبی هوای غیر عمدی در بتن بدون حباب هوا با افزایش اسلامپ بتن با نسبت آب به سیمان پایین در کوتاه مدت مقدر می باشد و نسبت آب به سیمان بر اساس دو فاکتور مقاومت مورد نیاز و شرایط محیطی بتن بر اساس دوام مورد نظر تعیین می‌شود. بر اساس مقاومت فشاری متوسط لازم بتن، مقدار نسبت آب به سیمان برای بتن هوا‌دار و بتن بدون هوا مشخص می‌شود.
هر چه مقاومت بالاتری مورد نظر باشد، باید از نسبت آب به سیمان کمتری استفاده کرد. وزن سیمان، آب و دانه‌های درشت در یک متر مکعب بتن در پیش بینی وزن مخصوص بتن تازه موثر میباشد. حجم ماسه چنان تعیین می‌شود که جمع احجام کلیه اجزای موجود در یک متر مکعب از بتن تازه، برابر واحد شود. دانه‌های درشت در حالت اشباع با سطح خشک برابر هستند و بنابراین نه آبی از مخلوط جذب کرده و نه آبی به آن اضافه می‌کند اما ممکن است به دلیل رطوبت بیشتر از دانه‌ها، مقداری آب اضافی در مخلوط حاصل شود.
برای اصلاح اسلامپ، به ازای هر ۱ سانتی متر اختلاف اسلامپ نمونه با اسلامپ مورد نظر، در طرح مقدار آب لازم در مخلوط به میزان ۲ کیلوگرم بر متر مکعب بتن و در جهت مناسب باید اصلاح شود.
به ازای هر ۱% اختلاف بین درصد هوای نمونه با درصد هوای مورد نظر، در طرح مقدار آب لازم در مخلوط، به میزان ۳ کیلوگرم بر متر مکعب بتن و در جهت مناسب باید اصلاح شود بنابراین لازم است در طرح، اصلاحی در وزن واحد حجم بتن تعیین شده انجام گیرد.
در ساخت بتن، آن قدر آب اضافه نشود که با یک کنترل چشمی، احساس شود کارایی و اسلامپ مناسب برای بتن تازه فراهم نشده است. در این مرحله اسلامپ مناسب برای بتن تازه بر اساس تجربه و با توجه به نوع کار بتن انتخاب می‌شود.
در حد بالاییِ این محدوده از اسلامپ، ممکن است بتن با ماشین‌های ویبره کنترل شونده با دست مرتعش شود. اسلامپ ۲۵ تا ۵۰ میلی‌متر برای کف‌ها و جاده‌های بتنی که با ماشین‌های ویبره کنترل شونده با دست مرتعش می‌شوند، مناسب است. کنترل کیفیت ضعیف مربوط به شرایطی است که دانه‌ها با اندازه گیری حجمی جدا شده و نظارتی بر کار ساخت بتن صورت نگیرد. نسبت آب به سیمان بر اساس مقاومت فشاری متوسط بتن و نوع سیمان مصرفی تعیین می‌شود.
در صورتی که مصالح مخلوط دانه بندی شده به صورت استاندارد موجود نباشد، در کارگاه ساخت بتن باید مصالح دانه‌ای را از دپوهای مختلف به نسبت مشخصی انتخاب نموده و مخلوط کنید تا منطبق بر منحنی‌های استاندارد شود.
اگر رطوبت در شن و ماسه نباشد، باید تصحیحات لازم برای اصلاح وزن شن و ماسه و آب مصرفی صورت گیرد. انتخاب اسلامپ مناسب برای بتن تازه در وهله اول بر اساس تجربه است. بر اساس نوع عضو بتنی، مقدار حداکثر و حداقل اسلامپ و پیشنهاد بزرگ ترین بعد دانه مصرفی، بر اساس تجربه مهندس طراح و نیز امکانات و شرایط موجود محلی تعیین می‌شود.
انتهای پیام/
