مجتبی مظلومی (مدیرمسئول) – مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا که به دور جدیدی از تعاملات بین‌المللی اشاره دارد، فرصتی است بی‌نظیر برای ارزیابی تعاملات آینده این دو کشور، که لازم است خطوط قرمز نظام حفظ و اصل بی اعتمادی به آمریکا رعایت شود.
۱. ضرورت حفظ اسرار و خطوط قرمز
یکی از نکات کلیدی این مذاکرات، اهمیت حفاظت از اسرار ملی و رعایت خطوط قرمز است. به عنوان یک ایرانی، من نیز بر این باورم که هر کشور باید رازهای امنیتی و استراتژیک خود را حفظ کند. افشای اطلاعات حساس نه تنها می‌تواند به منافع ملی آسیب برساند بلکه اعتماد عمومی به نظام را تضعیف می‌کند. در کشور ما، حفظ اسرار نظامی و سیاسی از اولویت‌های اساسی است که باید همواره در نظر گرفته شود.
۲. بی‌اعتمادی به آمریکا
تجربه تاریخی جمهوری اسلامی در مذاکرات قبلی با آمریکا، به ویژه برجام، باعث ایجاد بی‌اعتمادی عمیق در بین مردم و مسئولان شده است. این بی‌اعتمادی ناشی از رفتارهای چندگانه و بدعهدی‌های مکرر آمریکا در قبال توافقات پیشین است. در مساله برجام امیدها به توافق با غرب به ناامیدی تبدیل شد و این مسئله نه تنها در عرصه داخلی، بلکه در عرصه بین‌المللی نیز اعتبار ایران را تحت تأثیر قرار داد.
۳. ضرورت تجربه‌آموزی از گذشته
این نکته بسیار مهمی است. خواه به یاد داشته باشیم که هرگونه مذاکره باید درس‌گرفته از اشتباهات گذشته باشد. لذا این بار باید با دقت بیشتری به خواسته‌ها و شرایط طرف مقابل نگریسته شود تا به تکرار اشتباهات گذشته نرسیم. استفاده از تجربیات برجام و دیگر مذاکرات می‌تواند به کارگشایی در مذاکرات فعلی کمک کند.
۴. نقشه‌راه مذاکره
مواردی که به عنوان خطوط قرمز مطرح شده، باید به عنوان نقشه‌راه برای مذاکره‌کنندگان در نظر گرفته شود. اعلام صریح خواسته‌ها و اصول غیرقابل مذاکره از سوی جمهوری اسلامی ایران به طرف مقابل می‌تواند کمک کند تا مذاکرات در چارچوبی مشخص و معین پیش برود و از هرگونه امتیازدهی غیرمنطقی جلوگیری شود.
۵. پاسخ‌های ملی و ایجاد همبستگی
در شرایطی که مذاکرات بین ایران و آمریکا در حال آغاز است، ایجاد همبستگی و انسجام ملی اهمیت ویژه‌ای دارد. مقالات و تحلیل‌های داخلی باید به گونه‌ای باشند که مردم را به یکدیگر نزدیک‌تر کنند، به جای اینکه در جامعه تفرقه و اختلاف ایجاد کنند.
ما به یک مصلحت عمومی نیاز داریم که در آن همگان در راستای منافع ملی کار کنند.
۶. تکیه بر توان داخلی
یکی از اصلی‌ترین راهکارهایی که باید در نظر گرفته شود، تکیه بر توان داخلی است. اگرچه مذاکرات می‌تواند درهای جدیدی را باز کند، اما الزامات اصلی برای پیشرفت و توسعه کشور در داخل است. ما باید به ظرفیت‌ها و دانش نخبگان داخلی ارج نهیم و به موضوعات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توجه ویژه‌ای داشته باشیم.
۷. هوشیاری در برابر توطئه‌ها
در نهایت، باید همواره هوشیار باشیم و بدانیم که هرگونه تعامل لازم است با دقت و آگاهی انجام شود. دشمن همیشه در تلاش است تا از کوچک‌ترین اختلافات و ناکامی‌ها سوءاستفاده کند. بنابراین، باید از هوشیاری و بصیرت در انجام هرگونه مذاکرات بهره بگیریم و مراقب توطئه‌های دشمنان باشیم.
نتیجه‌گیری
مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا فرصتی است که نباید به راحتی از دست برود. با رعایت خطوط قرمز، یادگیری از تجارب گذشته و تکیه بر توان داخلی، می‌توانیم از این پروسه به نتایجی مطلوب برسیم. ما باید با همبستگی و وحدت، قدرت چانه‌زنی کشور را تقویت کرده و در مسیر پیشرفت قدم برداریم. این مذاکرات می‌تواند نشان‌دهنده قدرت دیپلماسی و استحکامات داخلی باشد، اگر که با دقت، آگاهی و برنامه‌ریزی پیش برویم.
انتهای پیام/
