به گزارش صافی، سایه سنگین محدودیتهای پیدرپی اینترنت و طرح اینترنت ملی فضای فعالیت کسبوکارهای آنلاین و فریلنسرها را تیره و تار کرده است. ترس از فیلترینگ گسترده و دائمی شدن اینترنت ملی صاحبان کسبوکار را با معادلهای سخت مواجه ساخته؛ کاهش درآمد، ریزش مخاطبان و تهدید بیکاری بخشی از پیامدهای این محدودیتهاست.
مصطفی رفیعی، موسس برند چرم بارثاوا که بیش از یک دهه در حوزه تولید محصولات چرمی فعالیت میکند میگوید: «پیش از کرونا فروش حضوری بخش عمده کار ما بود اما شرایط ناچارمان کرد به بسترهای آنلاین کوچ کنیم. حالا با قطعیهای مکرر اینترنت حتی زمانی که سایتهای فروش آنلاین فعال هستند مشتریان قادر به دسترسی و جستوجوی محصولات نیستند.» او اضافه میکند که فروش در برخی روزهای بحران حتی به صفر رسید و پس از بازگشت اینترنت نیز شرایط هرگز به حالت قبل باز نگشته است. کاهش تمایل به خرید کالاهای غیرضروری نیز از دیگر عوامل تأثیرگذار بوده است.
رفیعی با اشاره به تورم ۴۰ تا ۵۰ درصدی توضیح میدهد: «حتی اگر فروش ثبات داشته باشد، سود ما کاهش چشمگیری پیدا کرده است.» او تأکید می کند که در شرایط فعلی تنوع کانالهای فروش، راهکار مقابله با ریسکهای روزافزون است و معتقد است: «در کشوری که هر لحظه احتمال فیلترینگ شبکههای اجتماعی وجود دارد کسبوکارها باید در پلتفرمهای داخلی مانند دیجیکالا هم فعال باشند تا ریسک خود را کاهش دهند. »
در حوزه تعمیرات تخصصی نیز وابستگی به اینترنت بینالمللی حیاتی است. علی خنجرزر، تعمیرکار قفل و کلید میگوید: «برای بهروزرسانی دستگاهها و تعریف کلیدهای خودرو اتصال به اینترنت بینالمللی ضروری است. دستگاههای ایتالیایی و بلغاری بدون ویپیان کار نمیکنند و پیدا کردن ویپیان مناسب بسیار دشوار شده است.» او هشدار میدهد که قطعی اینترنت ممکن است باعث خاموش شدن خودروهای حساس شود و هزینههای هنگفتی به مالکان تحمیل کند.
فریلنسرهای دورکار نیز با مشکلات جدی روبهرو هستند. مونس عظیمی، دستیار حقوقی بینالمللی که از راه دور با یک شرکت کانادایی همکاری میکند میگوید: «قطعی اینترنت بینالمللی دسترسی به اسناد و ارتباط با کارفرما را مختل کرده و پلتفرمهای داخلی جایگزین مناسبی نیستند.» علیرضا خیرآبادی، مدرس زبان با دانشآموزان خارجی، نیز از قطع اینترنت به عنوان بحرانی بزرگ یاد میکند که ارتباطش با زبانآموزان را به کلی قطع کرده است.
معلمان خصوصی آنلاین هم دچار محدودیتهای شدیدی شدهاند. رضا محمد سلیمانی که به صورت آنلاین تدریس میکند میگوید: «پلتفرمهای داخلی تنها قابلیت تماس تصویری دارند و برای اشتراک صفحه پخش فایل صوتی و استفاده از تخته سفید مجازی به اینترنت بینالمللی نیاز داریم.» او معتقد است حتی در صورت وجود زیرساخت این پلتفرمها نمیتوانند پاسخگوی نیاز ارتباط با دانشآموزان خارج از کشور باشند.
اما در این بین فروشگاههای کوچک که اینستاگرام تنها کانال درآمد آنهاست بیشترین آسیب را دیدهاند. محمد نیا، فروشنده آنلاین در اینستاگرام میگوید: «قطع و محدودیت اینترنت، فروش و ارتباط با مشتریان خارجی را تقریبا قطع کرده و امکان انتقال به پلتفرمهای داخلی را نداریم.» او تأکید میکند که کاهش سرعت اینترنت، فعالیت مستمر و حفظ جایگاه در الگوریتم اینستاگرام را بسیار دشوار کرده است.
حسین زنگنه، مدیر شبکههای اجتماعی ضمن اشاره به تغییر رفتار کاربران میگوید: «پس از بازگشت اینترنت هنوز ترافیک شبکههای اجتماعی به سطح قبل نرسیده و تمرکز کاربران به اخبار و نیازهای اساسی معطوف شده است.» او هشدار میدهد که این روند کاهش مخاطب و حذف تنوع محتوا میتواند پیامدهای اقتصادی طولانیمدتی برای بازار آنلاین به دنبال داشته باشد.
در مجموع، اینترنت ملی با کاهش دسترسی به اینترنت آزاد نه تنها مانع رشد کسبوکارهای آنلاین میشود بلکه با محدود کردن دامنه فعالیتها آینده شغلی بسیاری از فعالان حوزه دیجیتال را در هالهای از ابهام قرار داده است.
انتهای پیام/