به گزارش صافی، در حالیکه سالواتوره فوتی، دستیار سابق ژوزه مورینیو، چندی پیش از فنرباغچه جدا شد تا مسیر سرمربیگری خود را آغاز کند، حالا در آستانه پیوستن به کادرفنی امیر قلعهنویی در تیم ملی ایران قرار دارد.
پس از نتایج نهچندان امیدوارکننده تیم ملی در رقابتهای کافا، فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت برای تقویت کادر فنی، از یک چهره خارجی شناختهشده استفاده کند. گزینه منتخب، سالواتوره فوتی است؛ کسی که در کنار مورینیو در رم، چلسی، منچستریونایتد و فنرباغچه کار کرده و بسیاری او را «مشهورترین دستیار فوتبال جهان» میدانند.
فوتی در مصاحبهای با کوریره دلو اسپورت گفته بود: «کار کنار مورینیو یعنی لمس یک ذهنیت برنده. یاد گرفتم چطور یک تیم را متحد نگه دارم، حتی در روزهای بحران.»
اکنون او قرار است این ذهنیت را به اردوی تیم ملی ایران بیاورد؛ جایی که قلعهنویی بیش از هر زمان دیگری نیاز به بازسازی روحیه و ساختار فنی دارد.
اما درحالیکه تیم ملی در اندیشه تقویت نیمکت خود با مربیان خارجی است، زمین زیر پای فوتبال ایران هنوز لغزنده است. تساوی مقابل تاجیکستان، بازیهای تدارکاتی نهچندان جدی مقابل تیمهایی چون تانزانیا و فقدان دیدارهای بزرگ بینالمللی، تصویری از تیمی ارائه داده که هنوز خودش را در سطح اول آسیا محک نزده است.
از سوی دیگر، ماجرای ورزشگاه آزادی همچنان یکی از نمادهای مدیریت ناکارآمد در ورزش کشور است؛ ورزشگاهی که پنجاه سال پیش در کمتر از دو سال ساخته شد، اما حالا چندین سال است که بازسازیاش نیمهکاره مانده.
سؤالی ساده اما تلخ مطرح است:
آیا واقعاً در این کشور یک مدیر شایسته و کاربلد پیدا نمیشود که بتواند پرچمدار بازسازی مهمترین ورزشگاه ملی باشد؟
شاید حضور مربیانی مانند فوتی در کنار قلعهنویی بتواند تنها در زمین فوتبال تغییراتی ایجاد کند، اما فوتبال ایران تا زمانی که در سکوها، نیمکتها و پشتصحنهها به بازسازی واقعی نرسد، نتیجهای جز تساویهای بیروح و وعدههای تکراری نخواهد داشت.
انتهای پیام/