این روایتی است از اهداف برگزاری جشنواره جام جم که بخش قابل توجهی از تبلیغات و فضای صداوسیما در این روزها اشغال کرده است. کافی است کنترل تلویزیون را در دست بگیرید و از شبکه‌ای به شبکه دیگر بروید تا ببینید همه جا حرف از جشنواره جام جم است؛ با طرحی از بته‌جقه در پایین تصویر و ستاره و مربع و اعدادی که تبلیغ یکی از چهره‌ها یا برنامه‌ها را انجام می‌دهند.

تلویزیون با برگزاری جشنواره جام جم همانطور که مدیر روابط عمومی سیما روی آنتن برنامه «خیابان جام جم» اشاره کرده، از فرصت این جشنواره استفاده می‌کند تا «اقدامات بزرگ تلویزیون» را چندین و چند باره به رخ مخاطبان بکشد (حالا اینکه اصلا این اقدامات از نظر چه کسی بزرگ است و آیا مخاطب هم چنین نظری دارد یا خیر را فاکتور می‌گیریم.) اما پرسش اینجاست آیا مسئولان تلویزیون به سادگی این فرصت را در اختیار دارند که تا جای دلخواه‌شان از فضای رسانه‌ای چون صداوسیما برای تبلیغات خود بهره ببرند؟ محدوده و خطی وجود ندارد که به صداوسیمایی که با بودجه عمومی امرار معاش می‌کند، یادآور شد اینجا جای تبلیغ خودتان و محصولاتتان نیست و شما اینجا هستید برای ساخت برنامه با اهداف مشخص نه تبلیغ چندین و چند باره محصولاتی که اگر به درستی در جایگاه نقد قرار گیرند، بعید است چندان سرفراز بیرون بیایند.

نکته قابل توجه در مورد جشنواره جام جم و سرسامی که تلویزیون در تبلیغات آن گرفته، زمانی درست‌تر روشن می‌شود که به چند روز قبل و مطالبه دست‌اندرکاران و برنامه‌سازان تلویزیون از برگزارکنندگان جشنواره فیلم فجر توجه کنیم.

صداوسیما که چند سالی است به درستی دریافته، بیش از هر مراسم و برنامه و اتفاقی این جشنواره فیلم فجر است که جشن انقلاب را زنده نگاه داشته، همزمان با برگزاری جشنواره تعداد قابل توجهی برنامه روی آنتن می‌فرستد و این برنامه‌ها محلی است برای نقدهای بسیار جشنواره: از فیلم‌ها تا شکل برگزاری و …. برنامه‌سازان تلویزیون در حالی آثار جشنواره فیلم فجر را گاه بدون توجه به لو رفتن داستان و نکاتی از این دست نقد می‌کنند که محصولات و تولیدات خود صداوسیما حتی در جریان برگزاری جشنواره جام جم هیچ جای نقدی نمی‌یابد و چندین و چند باره همین تولیدات روی آنتن تلویزیون تبلیغ می‌شوند.

نکته بعدی نقدی است که برخی از برنامه‌سازان تلویزیون در جریان برگزاری جشنواره فیلم فجر به این رویداد سینمایی وارد می‌کنند و آن نسبت این جشنواره به انقلاب است. پیش از پاسخ‌دهی به این پرسش که البته چندان هم به شکل پرسش مطرح نمی‌شود و جمله‌ای است خبری، بی‌اتکا به حقایق موجود باید این سئوال مطرح شود که نسبت جشنواره جام جم که در فاصله کوتاهی از دهه فجر برگزار می‌شود با این دهه و انقلاب چیست؟ حالا اصلا نسبت جشنواره به کنار، در میان تولیدات صداوسیما کدام محصول مرتبط با انقلاب موجود هست که در این جشنواره هم مطرح باشد.

اما اگر به نسبت جشنواره فیلم فجر و انقلاب به شکل پرسشی نگاه شود، همین پاسخ کفایت می‌کند سه فیلم «ماجرای نیمروز: رد خون»، «۲۳ نفر» و «شبی که ماه کامل شد» سه اثر مطرح جشنواره فجر، همگی وامدار انقلاب‌اند. محمدحسین مهدویان در «…رد خون» از وضعیت کشور بعد از انقلاب و دشواری‌های موجود در بستر تاریخی سخن به میان آورده و مهدی جعفری در «۲۳ نفر» تصویرگر رشادت‌های ۲۳ نوجوان آزاده شده است. «شبی که ماه کامل شد» نیز به یکی از تلخ‌ترین اتفاقات در کشور و ماجرای گروهک تروریستی اشاره دارد.

به نظر می‌رسد سینمای ایران به خوبی نسبت خود را با انقلاب و دغدغه‌هایش تعریف کرده و در این مسیر حتی خود را به‌روز هم کرده است؛ اما صدا و سیما در این گردونه کجا قرار می‌گیرد؟ صداوسیمایی که حتی محصولات گاه مرتبطش چنان به دور از فضای جامعه تولید می‌شود که کمترین توجه را در میان مخاطبان می‌تواند با خود همراه کند.

انتهای پیام/