صافی: وقتی می‌گفتیم «شبی که ماه کامل شد»، فیلمی استاندارد و در قواره حادثه‌ای‌های جهان است، دوستان جوری ما را نگاه می‌کردند که یعنی بگو اصل ماجرا چیست؟ حق هم داشتند. آنقدر خودشان را در دوقطبی‌های سیاسی و فرهنگی غرق کرده‌اند که از دیدن بدیهیات هم ناتوان مانده‌اند. حتی کیفیت حرفه‌ای بالای فیلم و شیوه روایت استادانه در چشمشان محو می‌شد.

انتهای خبر/