به گزارش صافی، برج میلاد با نمایش 4 فیلم سینمایی تمساح خونی (جواد عزتی)، تابستان همان سال (محمود کلاری)، بی بدن (مرتضی علیزاده) و پرواز ۱۷۵ (محمدحسین حقیقت) همراه بود. بعد از نمایش هر فیلم عوامل و بازیگران آن در نشست خبری به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دادند.

تمساح خونی

کارگردان: جواد عزتی

بازیگران: جواد عزتی، عباس جمشیدی فر، سعید آقاخانی، الناز حبیبی، بهزاد خلج و شبنم قربانی

جواد عزتی اولین تجربه کارگردانی اش را در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر پشت سر می‌گذارد و از این منظر یکی از اتفاقات جالب این جشنواره به حساب می‌آید. کامران حجازی مدیر تولید سریال «زخم کاری» که تهیه‌کنندگی آثاری چون «مرد بازنده» و «کت چرمی» را در کارنامه دارد در چهارمین همکاری مشترک با عزتی تهیه‌کننده فیلمش هم شده است

فیلم تمساح خونی یک کمدی-اکشن است که اتفاقا با توجه به ژانر آن به خوبی از عهده اتفاقات رخ داده برآمده است، این گونه فیلم‌ها در تولیدات سالانه سینمای جهان هم نقش قابل توجهی دارند، اصطلاحا فیلم‌هایی هستند که ساخته شده‌اند تا مخاطب به سینما برود و واقعا 2 ساعت مفرح و جذاب را پشت سر بگذراند.

اما مشکل بزرگ تمساح خونی این است که موقعیت‌های خنده دار آن واقعا شاید تا حدودی تکراری و کلیشه‌ای است علی الخصوص در مورد شخصیتی که خود جواد عزتی نقش آن را بر عهده داشته است ولی شخصیت عباس جمشیدی فر به مراتب جدیدتر و بامزه‌تر است.

احتمالا در اکران سال آینده سینمای ایران فروش قابل توجهی خواهد داشت اما بسیار بعید است که به رکورد فسیل یا هتل حتی نزدیک هم شود.

تابستان همان سال

کارگردان: محمود کلاری

بازیگران: علی شادمان، مهران مدیری، فریبا نادری، سمیرا حسن پور، صابر ابر، پژمان بازغی، رایان سرلک، رونیکا بهرام ‌زاده

محمود کلاری سال گذشته و بعد از گذشت ۲۲ سال از ساخت آخرین فیلمش تصمیم گرفت تا سومین فیلم سینمایی خود با نام «همچون در یک آینه» را به تهیه‌کنندگی علی اوجی جلوی دوربین ببرد. این فیلم در سکوت خبری وارد مرحله تولید شد و برای حضور در بخش مسابقه چهل و دومین جشنواره فیلم فجر از داستان و بازیگرانش رونمایی شد. فیلم جدید محمود کلاری به دلیل شباهت با آثار ناصر تقوایی به «تابستان همان سال» تغییر نام داد.

«تابستان همان سال» داستان پسر بچه هفت ساله‌ای است که پیش رمالی می‌رود تا دزد طلاهای عمه اش را از آینه شناسایی کند، عطا که هیچ تصوری از سرانجام آنچه در آن شرایط بر زبان می‌آورد ندارد، برای رهایی از آن وضعیت، هر آن‌چه از تعاریف عمه‌اش درباره شک و تردید او نسبت به دزدی داوود پسر عمه دیگرش شنیده بازگو می‌کند، غافل از آنکه این دروغ موجب عقوبتی دور از انتظار برای کل خانواده می‌شود.

محمود کلاری که یکی از کاربلدترین فیلمبرداران سینمای ایران است متاسفانه در زمینه فیلمسازی چندان ذوق و قریحه ندارد و اگر چه در ایده فیلمنامه آن به نظر جذاب باشد اما در واقع فیلمی که ساخته شده است بسیار خسته کننده و خنثی است. پرداخت و فضاسازی فیلم ساده و تا حدودی باسمه ای و ساختگی است و اساسا داستانی که تعریف می‌شود و شکل روایت آن هیچ جذابیتی برای مخاطب به وجود نمی‌آورد.

شاید تنها نکته مثبت فیلم بازی بازیگران و علی الخصوص دو بازیگر کودک آن یعنی رایان سرلک و رونیکا بهرام ‌زاده است. دریغا که همکاری محمد کلاری با فیلمسازان شاخصی همچون مرحوم علی حاتمی، مسعود کیمیایی، ابراهیم حاتمی‌کیا، داریوش مهرجویی، اصغر فرهادی و … چندان نمودی در کارگردانی خود او نداشته است.

بی بدن

کارگردان: مرتضی علیزاده

بازیگران: الناز شاکردوست، سروش صحت، پژمان جمشیدی، گلاره عباسی، مینا وحید و نوید پورفرج

«بی بدن» فیلمی جنایی است که برخلاف ادعای سازندگان آن، از یک پرونده معروف جنایی دهه ۹۰ الهام گرفته است؛ پرونده قتل غزاله شکور به دست آرمان عبدالعالی که چندین بار تا مرحله اجرای حکم رفت و برگشت. بر این اساس، غزاله شکور دختر ۱۹ ساله‌ای بود که روز ۱۲ اسفند سال ۱۳۹۲ به دست آرمان عبدالعالی کشته شد و جسدش هرگز پیدا نشد.
روند طولانی رسیدگی به پرونده قتل غزاله شکور در نتیجه مفقودی جسد و همین‌طور صدور احکام متعدد اعدام و لغو در آخرین لحظات این پرونده را پیچیده کرد. عبدالعالی سرانجام در دادگاه مجرم شناخته و بامداد چهارشنبه ۳ آذر ۱۴۰۰ به دار آویخته شد. از این پرونده به عنوان یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌های جنایی ایران یاد می‌شود.

فیلم بی بدن تا حدود زیادی به داستانی که از آن الهام گرفته وفادار است و یک فیلم کاملا در تایید عفو و بخشش است اما مشکل اصلی فیلم این است که بر خلاف ظاهر آن یعنی فیلم جنایی، در واقع فیلم جنایی نیست و یکی از پایه‌های اصل ژانر جنایی یعنی حل رمز و راز جنایت توسط کارگاه یا بازپرس را ندارد، تا لحظه آخر هم راز جسد کشف نشده حل نشده دختر باقی می‌ماند.

از نکات قابل توجه در فیلم بی بدن بازی قابل توجه بازیگران آن و علی الخصوص الناز شاکر دوست و پژمان جمشیدی است. که اتفاقا هر دو سابقه حضور در فیلم‌های کمدی سینمای ایران دارند ولی در این فیلم جدی و تا حدود زیادی غم انگیز هم به خوبی از عهده نقش‌های خود برآمده‌اند. نکته دیگر آن این است که مرتضی علیزاده به عنوان کارگردان فیلم اول نمره قبولی را می‌گیرد.

پرواز ۱۷۵

کارگردان: محمدحسین حقیقت

جعفر دهقان، رضا توکلی، اتابک نادری، اسماعیل خلج، ثریا قاسمی و جمشید هاشم پور

قصه فیلم «پرواز ۱۷۵» از آن‌جا آغاز می‌شود که کودکی جنوبی یک ماهی صید می‌کند. در داخل شکم این ماهی، انگشتری است که مشخص می‌شود به شهیدی مفقودالاثر تعلق دارد. در ادامه حوادثی رخ می‌دهد تا این انگشتر به دست مادر آن شهید که سال‌ها چشم به راه خبری از فرزندش است برسد و …

واقعا درباره فیلمی چون پرواز 175 نمی‌توان زیاد نوشت چون تا حدی این فیلم ساده‌انگارانه و به شکل مبتدی است که از حیرت اصلی از این است که چنین فیلمی با بودجه نهادی از حوزه هنری چرا اصلا ساخته شده است؟

اگرچه تعداد زیادی از بازیگران پیشکسوت و حرفه‌ای سینمای ایران در این فیلم نقش آفرینی کرده‌اند ولی به دلیل فیلمنامه ضعیف و پرداخت مبتدیانه‌ای روایت داستان هیچ ارکانی از فیلم به چشم نمی‌آید.

فقط یک پرسش بزرگ می‌ماند این فیلم‌ها چگونه بودجه می‌گیرند تا ساخته شوند که نه توشه‌ای برای این دنیا دارند و نه برای آن دنیا.

انتهای پیام/