به گزارش صافی، برج میلاد با نمایش 4 فیلم سینمایی دست ناپیدا (انسیه شاه حسینی)، میرو (حسین ریگی)، آغوش باز (بهروز شعیبی) و ساعت جادویی (محمدعلی بصیری نیک) همراه بود. بعد از نمایش هر فیلم عوامل و بازیگران آن در نشست خبری به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دادند.

دست ناپیدا

کارگردان: انسیه شاه حسینی

بازیگران: معصومه بافنده، نسرین احمدخانی، اعظم سادات موسوی، زیبا عسکری و …

قصه فیلم دست ناپیدا درباره یک خبرنگار زن است که در زمان جنگ به مناطق جنگی می‌رود و می‌خواهد به خط مقدم جبهه برود اما با حضور او مخالفت شده و او سر از جایی د‍ر  می آورد که زنان زیادی هر روز لباس‌های شهدا و رزمندگان را می‌شورند و بعد از شستن و ترمیم دوباره آن را برای رزمندگان می‌فرستند و …

فیلم به لحاظ فیلمنامه بسیار خام دم دستی نوشته شده است و یکی از ضعیف‌ترین فیلم‌های سینمای حوزه دفاع مقدس در سالهای اخیر است. جدای از فیلمنامه مبتدیانه آن کارگردانی، صحنه سازی، بازی بازیگران و … پر از ایراد و اشکال است و واقعا نمی‌توان بیش از این درباره آن نوشت.

برای انسیه شاه حسینی تنها زن کارگردان حاضر در این دوره جشنواره فیلم فجر، این فیلم پنجمین کار سینمایی بلند اوست یک شکست به تمام معنا محسوب می‌شود. چرا حاضر نیستند که یک فیلمنامه نویس مجرب چنین سوژه‌ای را بنویسد؟

نکته حیرت برانگیز این است که نهادهای مربوطه که بودجه چنین فیلم‌هایی را تامین می‌کنند که البته معمولا هم چندان کم خرج نیستند،چگونه فیلمنامه این آثار را تصویب کرده‌اند و اساسا چه ساز و کاری برای دادن پول بیت المال به چنین محصول ضعیفی در جریان است؟!

میرو

کارگردان: حسین ریگی

بازیگران: سودابه بیضایی، امیررضا دلاوری، حمید ابراهیمی، آرزو تاج‌نیا، ابوالفضل همراه، مهدی دین‌محمدپور، ایوب افشار و جمعی از هنرمندان بومی استان سیستان و بلوچستان

فیلم میرو با محوریت نمادین یکی از بسیجیان نوجوان شهرستان چابهار و اراده وی برای عزیمت به جبهه‌های جنگ، تحت تاثیر سردار شهید حاج قاسم میرحسینی ساخته شده است.

واقعا این فیلم هم مانند فیلم قبلی باز یک اثری است که انگار فیلمنامه آن را یک شخص مبتدی علاقمند به فیلمسازی با گوشه چشمی به چند فیلم سینمایی نوشته است برای مثال از اخراجی‌های مسعود ده‌نمکی تا ناخدا خورشید ناصر تقوایی.

بازی بازیگران فیلم تحت تاثیر فارسی حرف زدن اجباری قرار گرفته است در صورتی که مردمان آن منطقه بلوچ زبان هستند و طبیعتاً با حرف زدن با زبان مادری برای آنها بسیار راحتتر می‌بود، البته آن موقع باید تمام بازیگران با زبان بلوچی حرف می‌زدند و طبیعتاً در این حالت برای بازیگران غیر بومی سخت بود.

فیلم حداقل 10 ال 15 دقیقه اضافه دارد که براحتی قابل حذف است ولی باز تاکید می‌کنم مشکل اصلی در فیلمنامه است که هیچ جذابیت دراماتیکی برای توجه مخاطب خلق نمی‌کند و بیشتر موقعیت‌ها تکراری و کلیشه‌ای هستند.

تنها حرف باقیمانده این است که بنیاد شهید و امور ایثارگران و بنیاد سینمایی فارابی سرمایه‌گذاران فیلم سینمایی «میرو» بوده‌اند و افسوس از صرف این همه هزینه برای فیلمی که به هدر رفته است.

آغوش باز

کارگردان: بهروز شعیبی

بازیگران: مهدی هاشمی، احترام برومند، حسن معجونی، حامد کمیلی، محسن کیایی، گلاره عباسی، شبنم گودرزی، جواد خواجوی، وحید نفر، علی عطایی، روژین فاطوری‌فر، ساینا توکلی، میثم نوروزی، سهیل هژبر، مسعود خانی، هاتف شعیبی

«آغوش باز» ششمین اثر سینمایی بهروز شعیبی است که با نام «هم‌آهنگ» پروانه ساخت گرفته بود ولی برای حضور در جشنواره فیلم فجر، به «آغوش باز» تغییر نام داده است.

داستان فیلم در 24 ساعت می‌گذرد و درباره یک خواننده معروف پاپ است که قرار است کنسرت داشته باشد اما از شب قبل از روز کنسرت مشکلات مختلفی برای او و کنسرتش رخ می‌دهد. در فیلم داستان 3 زوج مختلف را می‌بینیم که عاقبت همگی آنها در شب اجرای کنسرت دور هم جمع می‌شوند

آغوش باز در نهایت یک فیلم جالب توجه درباره خانواده است ولی بهروز شعیبی در ساحتی وارد شده است که شاید از زیستن در آن دور است و بیشتر به شکل تئوری یا بر اساس شنیده‌ها فیلم را ساخته و این بزرگترین مشکل فیلم است.

بازی بازیگران قابل قبول است، مهدی هاشمی و احترام برومند در قالب یک زوج، کاری جالب توجه و شاید بتوان گفت سهل ممتنع را انجام داده‌اند. شاید اگر بگوییم فیلم در کل قابل قبول و شیرین برای خانواده‌هاست پر بیراه نباشد و در لایه زیرین فیلم اشاره به اهمیت و قدرشناسی افراد خانواده نسبت به همدیگر دارد.

انیمیشن ساعت جادویی

کارگردان: محمدعلی بصیری نیک

داستان انیمیشن ساعت جادویی از جایی آغاز می‌شود که یک پسربچه به واسطه هدیه‌ای که از پدربزرگ خود دریافت می‌کند، موفق به سفر در زمان می‌شود و به دوران کودکی مادربزرگ خود می‌رود. در این سفر، این پسربچه شغل خانوادگی خودشان یعنی نمدمالی را از نزدیک می‌بیند که در گذشته رونق بسیاری داشته است. این سفر در زمان مصادف با قیام گوهرشاد می‌شود و اشاره‌هایی به فرهنگ پوشش در آن زمان هم می‌شود. این پسربچه‌ بخشی از حوادث تاریخی را به چشم خود می‌بیند.

غیر از ایرادات فیلمنامه، نکته اساسی این است که فیلم انیمیشن ساعت جادویی برای چه مخاطبی ساخته شده است چون بعید است که کودکان زیر 10 یا 12 سال بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند و اساسا نسبت به سن و سال و درک آنها اطلاعات بزرگسالانه‌تری دارد و حتی شاید کودکان را دچار خستگی و ابهام کند.

نکته فرعی هم این است که این فضای انیمیشن سازی و قالب تصویری که انتخاب شده است برای یک فیلم سینمایی اصلا جذاب و مناسب نیست و شاید بیشتر در تیزرهای تبلیغاتی کوتاه چند دقیقه‌ای جوابگو است اما برای مخاطب کودک و نوجوان امروزی که انواع محصولات دیزنی و پیکسار را در اختیار دارد هیچ گونه جاذبه‌ای ندارد.

خلاصه کلام این است که قالب تصویری و فضاسازی انتخاب شده برای این انیمیشن بلند قدیمی و غیر جذاب است.

مهمترین حاشیه روز چهارم این است که حتی ترکیب سرتیپی – شعیبی (تهیه کننده و کارگردان) فیلم آغوش باز هم موفق نشد تا بازیگران اصلی‌اش را به برج میلاد بیاورد. در این چهار روز حضور بازیگران معروف فیلم‌ها در سالن سینما رسانه بسیار کم بوده است.

داوران مخفی ؛ از طرف دیگر تقریبا به اواسط جشنواره رسیده‌ایم و هنوز خبری از اعلام ترکیب هئیت داوران جشنواره نیست و معلوم نیست چه افرادی دارند آثار این دوره از جشنواره را مورد بررسی قرار می‌دهند!

انسیه شاه حسینی کارگردان فیلم «دست ناپیدا»: «پایه فیلم من مستند است و حضور یک سلبریتی این روایت را مخدوش می کرد. به خاطر همین از بازیگران بومی که بسیار بااستعداد هستند و هنوز فرصت دیده شدن پیدا نکردند، استفاده کردم.

ما مجبور شدیم زمان دست ناپیدا را کوتاه کنیم اگر زمان فیلم ۱۲۰ دقیقه بود به خیلی از سوال ها پاسخ داده می‌شد. در این فیلم دختری به جنگ آماده تا از کشت و کشتار عکس بگیرد و در یک مسابقه برنده شود و بتواند اجاره خانه‌اش را بدهد، ولی وقتی به حقیقت ماجرا پی می‌برد دست ناپیدا او را به جای خوب هدایت می‌کند.

سید سعید سیدزاده تهیه کننده فیلم «دست ناپیدا» در پاسخ به این پرسش که چه لزومی داشت برای ساخت این فیلم ۲ نهاد دولتی سرمایه‌گذاری کنند؟ گفت: باید دستتان در کار باشد تا بدانید هزینه ساخت فیلم چقدر است و در وسع یک نهاد نیست و چند نهاد باید مشارکت کنند. بنیاد شهید ۵۱ درصد و فارابی ۲۵ درصد و دو شریک دیگر بخشی از منابع مالی کار را تامین کردند.

سعید الهی تهیه‌کننده فیلم «میرو»: سال‌هاست در حوزه سینمای راهبردی نظر داده‌ام و باید بگویم که رسالت «میرو» فراتر از فروش گیشه است. از نظر من، درست است که فرم و تکنیک در سینما مهم است؛ اما سیاست راهبرد حرف اول را می‌زند.

در فرایند ساخت این اثر، متوجه شدیم که می‌توانیم حرف‌هایی مهمی مانند ایثار را در خلال قصه بزنیم. فیلم «میرو» اثر متفاوتی در حوزه سیستان و بلوچستان است‌. این استان، همواره منطقه‌ای محروم قلمداد شده و همین قضیه باعث شده فقط از جنبه محرومیت به آن توجه شود. از نظرم، سیستان و بلوچستان یک بغض فرو خورده است.

فارغ از کم و کاستی‌ های این فیلم، «میرو» استراتژیک است و نگاهی شریف و وطن پرستانه دارد. استان سیستان و بلوچستان ظرایف پنهانی دارد که ما تلاش کردیم آن‌ها را به تصویر بکشیم.

حسین ریگی کارگردان فیلم «میرو»: بنیاد سینمایی فارابی از فیلم‌های کودک و نوجوان حمایت می‌کند؛ اما مهم‌ترین حامی و پارتی من دعای مادرم است که امروز هم در نشست حضور دارد.

بازیگران سیستان و بلوچستانی، هنرور بودند و دوست داشتم که آن‌ها نقش جدی‌تری در «میرو» بازی کنند. همواره از تهیه کنندگان خواهش می‌کنم که بخشی از بازیگران، بومی آن منطقه باشند و بتوانند سکانس های خوب و با دیالوگ ایفا کنند و در این فیلم هم مشاهده می‌کنید که همین کار را انجام دادیم.

«میرو» فیلمی مادرانه است. قطعا مادران این سرزمین، آموزگاران فرزندان هستند که زمان طولانی‌ را با آن‌ها سپری می‌کنند.

بهروز شعیبی کارگردان «آغوش باز»: هیچ وقت مقید به یک گونه سینمایی خاص نیستم و بهترین اتفاق امسال برای من «آغوش باز» بود. در این بین یک تهیه‌کننده کاربلد خیلی موثر است و به نظرم نمیشود در کنار یک تهیه‌کننده و گروه خوب، فیلم خوب نساخت.

شعیبی در پاسخ به سوالی درباره نوع استفاده از موسیقی در فیلمش بخصوص درباره یکی از خواننده‌ های خارج از ایران و اینکه آیا بخاطر اظهار نظرهای اخیر وزیر ارشاد سراغ این اشارات رفته، گفت: ما در مدت دو هفته پس از صحبتهای اخیر فرصتی برای تغییر در فیلم نداشتیم ولی مسئله اصلی این است که همه ما موسیقی گوش داده‌ایم. اینقدر درباره موسیقی تعارف نکنیم. همه، موسیقی را دوست داریم و گوش میدهیم حتی معین را هم گوش داده‌ایم.

علی سرتیپی تهیه‌کننده «آغوش باز» درباره مجوز اکران این فیلم گفت: اگر دوستان حساس نشوند فیلم بدون هیچ تغییری اکران می‌شود چون پروانه دارد.

محمدمهدی نخعی راد تهیه کننده انیمیشن «ساعت جادویی»: تقریبا ۵ سال پیش تحقیق را شروع کردیم و عکس‌های مستندی را از مشهد آن زمان تهیه کردیم. دو سال فیلمنامه و تحقیق و پژوهش و ۳ سال تولید آن زمان برد.

محمدعلی بصیری نیک کارگردان انیمیشن «ساعت جادویی»: نگه داشتن نیروی انیمیشن کار بسیار سختی است زیرا نمی‌توان هنرمندان را محدود کرد. برخی از هنرمندان هم دوست ندارند با محتواهایی کار کنند. در این کار مجبور به آموزش دادن برخی از افراد مستعد بودیم و در این زمینه تا حدودی هم موفق بودیم.

سید مصطفی حسینی نویسنده انیمیشن «ساعت جادویی»: مشکل فیلمنامه مشکل سینمای ایران است. نقاط ضعف و قوت در اثر کار زیاد مشخص خواهد شد. بیان این نکته ضروری است که انیمیشن بلند مخاطب اولیه‌اش کودک و نوجوان نیست و آدم بالغ هم باید بتواند آن را جدی بگیرد.

انتهای پیام/