به گزارش صافی، در زمان مسوولیتم در وزارت آموزش و پرورش دیداری با آیت‌الله حسینی بوشهری رییس وقت حوزه علمیه داشتم. در آن جلسه من خدمت ایشان عرض کردم، اجازه نمی‌دهم طلاب بدون طی دروس معلمی و کسب توانمندی لازم وارد مدرسه شوند، زیرا تا مربی نتواند در متربی نفوذ کند عملا کاری از او ساخته نیست.
آیت‌الله حسینی بوشهری استدلال را پذیرفتند و تفاهمنامه‌ای بین مدیریت حوزه و وزارت آموزش و پرورش منعقد شد. به موجب این تفاهمنامه مقرر شد کمیته‌ای مشترک با حضور نمایندگان طرفین ضوابط اشتغال طلاب در مدارس را تعیین و با مکانیسمی مصادق آن را تعیین کنند.
اگر طلاب مانند سایر افراد لیسانس و بالاتر در آزمون واحدی شرکت کنند و پس از طی مراحل مصاحبه و از همان کانال‌ها که دیگران از آن می‌گذرند، بگذرند مشکلی ایجاد نمی‌شود.
جدا کردن مسیر گزینش طلاب از سایر داوطلبین استخدام در آموزش و پرورش عوارض نامطلوب زیر را دارد:
۱- به ضرر خود طلاب و دین است است. این عمل مردم را ضد آخوند می‌کند.
۲- به ضرر حوزه‌های علمیه است. به اعتبار حوزه‌های علمیه با قدمت زیاد لطمه وارد می‌شود.
۳- خسارت جبران‌ناپذیری به دین وارد می‌کند.
۴- به آموزش و پرورش کشور و دانش‌آموزان لطمه وارد می‌کند.
نتیجه: ایجاد مسیری جدا از روال عادی نیروی انسانی در آموزش پرورش برای طلاب اعتماد مردم را به روحانیت کاهش داده و به تعلیم و تربیت لطمه می‌زند.
تاکید می‌شود که اگر جذب روحانی به همان روالی که برای دیگران متداول است، صورت پذیرد، تایید است.
پیشنهاد می‌شود وزارت آموزش و پرورش با ارایه مدارک و شواهد متقن این خبر را از طرق مختلف تکذیب کرده و در صورت صحت آن، نسبت به اقدام صورت گرفته تجدیدنظر کند.
انتهای پیام/
