به گزارش صافی به نقل از نامه نیوز، هر چه به انتخابات نزدیک می‌شویم، فضای سیاسی کشور بیشتر تحت تاثیر قرار گرفته و گمانه‌زنی‌ها جدی‌تر می‌شود. برخی کاندیدا‌های احتمالی در روز‌های اخیر رسما اعلام آمادگی کرده و برخی هم قید پاستور را زده‌اند. مثلا سیدابراهیم رییسی، رییس قوه قضاییه که در ماه‌های اخیر یکی از گزینه‌های اصلی اصولگرایان به حساب آمده و بار‌ها درباره ورود یا عدم ورود او، منع یا عدم منع او از کاندیداتوری حاشیه ایجاد شده بود، در دیدار با نمایندگان تشکل‌های دانشجویی از عدم کاندیداتوری خود خبر داد.
او وقتی که از اجرای سند تحول قضایی سخن می‌گفت، تاکید کرد که «همه هم و غم من اجرایی شدن این سند تا پایان دوره پنجساله مسوولیتم در دستگاه قضایی است تا ان‌شاءالله تحول مد نظر رهبر انقلاب در بستر گام دوم در قوه قضائیه محقق شود.» و به این ترتیب تلویحا اعلام کرد که به کرسی ریاست‌جمهوری حداقل در ۱۴۰۰ چشم ندارد.
حال باید دید که عدم ورود او به انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو چه تاثیری در آرایش نیرو‌های اصولگرا دارد. آرای رئیسی که بنا به تجربه انتخابات ۹۶ – اگر ائتلاف در دقیقه نود اصولگرایان را فاکتور بگیریم – حدود ۱۶ میلیون بود به سبد کدام کاندیدای دیگر خواهد ریخت؟ به هرحال او از یک پایگاه اجتماعی و گروهی از هواداران برخوردار است که اگر او کاندید نشود، از حضور پای صندوق رای منصرف نشده و به کاندیدای دیگری رای می‌دهند. کاندیدایی که حتما در جریان رقیب یعنی اصلاح‌طلب نیست؛ لذا این سوال که کدام نامزد اصولگرا از عدم کاندیداتوری رئیسی منتفع می‌شود، جدی به نظر می‌رسد.

انتهای خبر/