به گزارش صافی، وی افزود: گاهی در تحلیل‌های خود به واسطه عدم دانش و عدم فهم فلسفه رویدادها به خطا می‌رویم. خداوند می‌فرماید عده‌ای هستند که چون مبتلای‌شان می‌کنیم به خداوند نسبت می‌دهند: «وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهانَن‏؛ و اما چون وى را مى‌‏آزماید و روزى‏‌اش را بر او تنگ مى‏‌کند، مى‌‏گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است.» این در حالی است که خداوند در آیه بعد این مسئله را ناشی از مسائلی مثل عدم تکریم یتیم و عدم یاری مسکین معرفی کرده و می‌فرماید «کَلاَّ بَلْ لا تُکْرِمُونَ‏ الْیَتیم‏؛ ولى نه، بلکه یتیم را نمى‏‌نوازید»، «وَ لا تَحَاضُّونَ‏ عَلى‏ طَعامِ الْمِسْکینِ؛ و بر خوراک ‏[دادن‏] بینوا همدیگر را بر نمى‌‏انگیزید». بنابراین گاهی اوقات مقصر خودمان هستیم. مثل شخصی که مراعات رانندگی نمی‌کند و بعد تصادف می‌کند و یا شخصی که سیگار می‌کشد و بعد تنگی نفس می‎گیرد.

انتهای خبر/