مسعود امین ناجی – کودکان خياباني مقوله يي است که در حال حاضر اکثر کشورها به خصوص کشورهاي آسيايي را درگير کرده است و اينان کودکاني هستند که به دلايل مختلفي چون فقر، طلاق، مهاجرت، شيوه هاي تربيتي خانواده، اختلالات جسمي و رواني و… در خيابان ها رها شده اند. اصطلاح کودک خياباني براي نخستين بار در سال 1815 به وسيله.«ماي هو» در انگليس به کار برده شد و بعد از سال 1979 در امريکا مصطلح شد و بعدها در کشورهاي ديگر هم رواج يافت
دوران كودكي در رشد و سلامت كودكان وشكل‌گيري شخصيت آنان از اهميت فراواني برخوردار است و توجه به نيازها و حقوق اساسي آنان در اين سال‌هاي حساس، نقش مهمي در پرورش كودكاني توانمند و شايسته براي خود وجامعه‌اي كه سازندگان آينده آن هستند، ايفا مي‌كند. وجود آسيب‌ها و مشكلات اجتماعي در هرجامعه‌اي، كودكان را بيشتر از گروه‌هاي ديگر در معرض خطر قرار مي‌دهد و به رشد و سلامت آنان آسيب مي‌رساند.در كشور ما نيز، كودكان به دلايل مختلف(اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و…) با آسيب‌ها و مشكلات متعددي روبه‌رو هستند. كودكان كار و خيابان ازجمله كودكان در معرض آسيب هستند كه عمدتاً به دلايل اقتصادي، بيشترين وقت خود را در محيط‌هاي نا‌امن و پرمخاطرة خيابان مي‌گذرانند. اين كودكان، به‌ويژه دختران، بيشتر در معرض خطرات گوناگون قرار مي‌گيرند. براساس پژوهش‌هاي انجام شده در مورد وضعيت اين كودكان در كشور ما، آن‌ها از حقوق اوليه خود مثل آموزش، بهداشت، تغذيه مناسب و…محرومند و در همه زمينه‌هاي رشد (جسمي، ذهني، رواني و اجتماعي) با مشكلات فراواني مواجه هستند و از نارسايي‌هاي زيادي رنج مي‌برند. كودكان كار و خيابان باوجود مشكلات متعددي كه آنان را در معرض خطر قرار مي‌دهد، از حمايت‌هاي آموزشي، بهداشتي، رواني و اجتماعي لازم برخودار نيستند و حتي بسياري از اين بچه‌ها كه دور از خانواده يا بدون خانواده يا بدسرپرست‌اند، از حمايت‌هاي خانوادگي نيز محرومند؛ در نتيجه بيشتر دچار مشكلات و آسيب‌ها مي‌شوند.
شناخت وضعيت، مشكلات و آسيب‌هاي اين كودكان، گردآوري آمار، اطلاعات و منابع گوناگون درمورد آنان، آشنايي با علل و عوامل ايجاد كنندة اين آسيب‌ها و افزايش آن‌ها، اولين گام در راه كمك‌رساني به اين كودكان و تلاش براي ايجاد تغييرات لازم در زندگي آنان به‌منظور بهره‌مندي از حقوقشان است. كمبود اطلاعات و پراكندگي آن‌ها در ارتباط با كودكان در معرض آسيب به‌طور عام و كودكان كار و خيابان به‌طور خاص ازجمله موانعي مي‌باشد كه در راه برنامه‌‌ريزي و ساماندهي فعاليت‌هاي لازم براي رهايي آن‌ها از شرايط آسيب وجود دارد. شكل‌گيري بانك اطلاعات كودكان كار و خيابان مي‌تواند در اين زمينه، راه‌گشا باشد
انتهای پیام/
