تهران-ایرنا- «آغوش بخشنده» کتابی برگرفته از فرهنگ و اسطوره‌های هندی است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، ادبیات بنگالی بخشی ناگسستنی از ادبیات هندی است و از ویژگی‌های فرهنگی هند بهره می‌گیرد. این ادبیات برای مخاطبان ادبیات شبه قاره هند، اهمیت خاصی دارد.
اسطوره‌هایی که در ادبیات بنگالی دیده می‌شوند، اسطوره‌های جنوب هند هستند و به طور ویژه‌ای با ویشنو، خدای نگه دارنده و مفاهیم وابسته به او مرتبط می‌شوند.
کتاب آغوش بخشنده، داستانی از ادبیات بنگالی نوشته ماهاسوتا دیوای است. این نویسنده و فعال اجتماعی به خاطر داستان‌هایش نشان صاحب منصب هنر و ادبیات فرانسه ( دومین عنوان ارزشمند هنر و ادبیات در فرانسه) را از آن خود کرده است. او سال ۲۰۱۶ در سن ۹۰ سالگی درگذشت.
آغوش بخشنده، داستان کوتاهی است که از یکی از مجموعه‌های داستانی وی، برگرفته شده است. در معرفی این کتاب، پشت جلدش آمده است:
آغوش بخشنده بیانگر داستان ماهاسوتا است که در عین سطحی بودن و روایت واقع‌گرایانه به روایات اسطوره‌ای و کنایه‌ای نقب می‌زند. نه تنها نام جاشودای آغوش بخشنده از یاشودا، نام مادر خدا بچه گاو چران محبوب کریشنا بوده بلکه در جریان داستان با دیگر المان‌های گاوهای مقدس مادر، الهه سوار بر شیر و مادر هند یکی شده است.
هدف داستان نمایش تبانی بی‌رحمانه بینش خان‌سالاری و سرمایه‌داری در استثمار افراد محروم است.
این داستان‌، مانند بقیه آثار نویسنده، اسطوره‌های کلاسیک هندی با نقل‌هایی از شکسپیر و مارکس ارتباط دارند و اصطلاحات، گویش، ادبیات بنگالی و انگلیسی با هم مخلوط شده‌اند و نتیجه آن زبانی قدرتمند است که بسیاری آن را در ادبیات متداول مدرن بنگلادش دنبال می‌کنند و هنوز هم به عنوان انرژی یگانه از این نویسنده شناخته می‌شود.
کتاب آغوش بخشنده را نشر وانیا در ۵۲ صفحه با ترجمه فرانک بصیری، منتشر کرده است.
فراهنگ **۹۲۱۱** ۹۰۵۳
انتهای پیام/