انگیزه بالا برای کار اجتماعی
روی نقشه کشورمان که چشم بچرخانیم ، پیدا کردن روستای فاطمیه کار سختی است؛ روستایی که از قمرهای روستای جان‌جان است در بخش آسمان آباد شهرستان چرداول استان ایلام؛ جایی در دل کوه‌های قلاچه و پیوان، گه‌وره و بوچگ و بانکول ؛ روستایی که طبق سرشماری مرکز آمار ۵۰۵ نفر جمعیت دارد و طبق سرشماری‌های دهیار روستا که به صورت خانه به خانه و بر اساس شناسنامه اهالی انجام شده ۵۶۷ نفر جمعیت آن است.
فاطمیه از آن روستاهایی است که سال‌هاست به همت و تلاش دهیاری و شورا و مشارکت اهالی‌اش آباد است. فروغ جهانی با افتخار می‌گوید که از ۱۵‌سال پیش دهیار همین روستاست و ماجرای دهیار شدنش هم جالب است و درباره‌اش به ما می‌گوید :«آن موقع، قرار بود برای روستا دهیاری انتخاب کنند که یکی از شرط‌هایش داشتن مدرک لیسانس بود، یعنی هم لیسانس باشد هم بیکار باشد. در آن زمان هم در روستا من تنها زنی بودم که لیسانس داشتم البته بعد از آن خوشبختانه آمار زنان تحصیلکرده در روستای ما بالا رفت، اما به‌هرحال آن موقع این پیشنهاد از سوی شورا برای من مطرح شد و من هم با توجه به علاقه‌ای که به انجام کارهای اجتماعی داشتم و اصولا به قول خیلی‌ها، سرم درد می‌کند برای مشارکت در کارهای عمومی، این مسؤولیت را قبول کردم و همین طور کار را ادامه دادم تا حالا.»
اینجا هنوز خط مقدم است
این‌که چرا او برای مقابله با کرونا به میدان آمده ، شاید سوال مشترکی باشد که خیلی‌ها این روزها از این بانوی دهیار پرسیده‌باشند، سوالی که ما هم می پرسیم و خانم جهانی در جواب می‌گوید:« اینجا یعنی ایلام ما سال‌های سال خط مقدم جبهه و جنگ بوده ، مردم ما با رشادت‌های زیاد مقابل دشمن ایستادند، مقاومت کردند تا پیروز شدند. ما شنیده و دیده‌بودیم که در این میدان زنان همپای مردان حضور داشتند، الان هم بحران کرونا به مثابه همان میدان مبارزه است و نباید میدان را خالی گذاشت.»
دهیار روستای فاطمیه البته برای انجام این مسؤولیت و ضدعفونی کوچه و معبار روستا یک انگیزه دیگر هم داشت:« من همیشه در انجام همه کارهای اجتماعی در روستا داوطلب هستم، وقتی هم که بحث کرونا پیش آمد و دیدم در همه شهرها و مناطق کشورمان همه مشغول ضدعفونی کردن معبار هستند، با خودم گفتم ضرورت دارد این کار در روستای ما هم انجام شود، به خاطر همین از همان روزهای اول خودم به این کار مشغول شدم ، کوچه به کوچه جلو رفتم در خانه مردم را ضدعفونی کردم و الان شما خانه‌ای در روستای ما پیدا نمی‌کنید که ضدعفونی‌نشده باشد.از همان اول هم که این کار را شروع کردم، همه فکر می‌کردند که من برای ضدعفونی کردن کارگر می‌گیرم اما من گفتم خودم از عهده‌اش برمی‌آیم و چون بحث سلامت مردم برایم مهم است، به این‌که کار را به یک نفر دیگر بسپارم هم اعتماد نداشتم چون می‌خواستم این کار خیلی دقیق انجام شود.»
از نصب پلاکارد
تا تهیه ماده ضدعفونی
این البته همه فعالیت‌های خانم جهانی نبود و او برای رعایت موارد بهداشتی و دستورالعمل‌هایی که وزارت بهداشت عنوان کرده، پلاکاردهایی را هم تهیه و در نقاط مختلف روستا نصب کرد تا آموزش‌های مورد نیاز راحت‌تر در اختیار مردم روستا قرار بگیرد. طرح فاصله‌گذاری اجتماعی را هم در تنها نانوایی روستا با علامت‌گذاری روی زمین رعایت کرد و به این ترتیب تا حالا حتی یک مورد از ابتلا به بیماری کرونا بین اهالی این روستا مشاهده نشده‌است.
ضدعفونی کل روستا البته فقط در ظاهر کار ساده‌ای است، اما کافی است پای صحبت‌های خانم جهانی بنشینید تا از تاول‌زدن پاهایش در روز اول بگوید و مشکلات پیش‌بینی نشده‌ای که در این مسیر برایش پیش‌آمده :«اولین روزی که برای ضدعفونی رفتم، چون تصوری از مدت زمان انجام این کار نداشتم، کفش مناسبی هم نپوشیدم و بعد از پنج ساعت پاهایم دیگر تاول زده‌بود. یکی از مشکلات دیگر من در این کار تهیه ماده ضدعفونی‌کننده است، یک بار از هلال‌احمر کمک گرفتم، دو بار هم از نهادهای مردمی که در آسمان‌آباد فعال هستند، به من مقداری مواد ضدعفونی‌کننده دادند، یک بار هم از سپاه کمک گرفتم و یکی دومورد هم خودم محلول ضدعفونی ساختم اما به‌هرحال کار را زمین نگذاشتم.»

قصه خوب مهاجرت معکوس
روستای فاطمیه قبلا این شکلی نبود؛ زیرساخت‌هایش سروسامانی نداشت و حتی یک حسینیه کوچک در روستا وجود نداشت، اما حالا مدت‌هاست مشارکت خوب دهیاری و شورا و اهالی، روزهای خوبی را برای فاطمیه رقم زده‌است :« ما قبلا حتی یک حسینیه در روستا نداشتیم، اولین قدم هم ساخت همین حسینیه بود که با مشارکت مردم انجام‌شد و الان به مرکزی برای تجمع و تصمیم‌گیری‌های جمعی در روستا تبدیل شده‌است؛ خیلی وقت‌ها من پشت بلندگو برای مردم صحبت می‌کنم درباره نیازهای روستا ، مشکلاتش ، درباره کارهایی که می‌توانیم انجام بدهیم و مشارکت‌هایی که ضرورت دارد انجام شود.»
مجموعه این فعالیت‌ها، حالا قصه روستای فاطمیه را به اینجا رسانده که مدتهاست نه تنها مهاجر ندارد بلکه خیلی‌ها که قبلا به دلایل مختلف دل از این خاک و دیار کنده‌بودند، دوباره عزم برگشت کرده‌اند و حالا هرسال که می‌گذرد به آمار خانواده‌هایی که به روستا برمی‌گردند، اضافه می‌شود. موضوعی که دهیار فاطمیه درباره‌اش می‌گوید:« همین چندروز پیش ما دو تا پروانه‌ساختمانی جدید صادر کردیم برای دو خانواری ک
ه قبلا از اینجا رفته‌بودند. یکی رفته‌بود ایوان غرب و یکی هم ایلام و الان خوشبختانه دوباره انتخاب کردند در روستا زندگی کنند و روستای ما دیگر مهاجر فرست نیست.»

انتهای خبر/