دبی، پایتخت غیررسمی امارات متحده‌ی عربی‌ست. این شهر در سراسر دنیا برای سبک زندگی عجیب و پر زرق و برقش مشهور است. بسیاری از گردشگرها با پیش‌زمینه‌ی ذهنی از مردم دبی به آن‌جا می‌روند؛ از رفتار آن‌ها گرفته تا طرز لباس پوشیدن‌شان. در این‌جا تعدادی از باورهای کلیشه‌ای درباره‌ی دبی و مردمانش را بررسی می‌کنیم که خیلی از حقیقت فاصله دارند. اگر راهی دبی هستید، بهتر است اول این مطلب را خوب بخوانید و بعد با دیدی متفاوت به دبی سفر کنید.

همه‌ی مردم دبی میلیونر‌اند

یکی از باورهای کلیشه‌ای در مورد دبی این است که همه در آن‌جا میلیونر‌اند. این باور نادرستی‌ست. با وجود این‌که به‌طور میانگین بیش‌تر اماراتی‌ها از ساکنان کشورهای دیگر خاورمیانه پولدارتر هستند، اما بسیاری از مردم هم ثروتمند نیستند و در آپارتمان‌های کوچک یا خانه‌های قدیمی زندگی می‌کنند. تعداد کمی از مردم هم بادیه‌نشین‌اند و هنوز در چادر و صحرا زندگی می‌کنند که با سبک زندگی بسیار بی‌دغدغه و ثروتمندانه که عموم مردم تصور می‌کنند، فاصله دارد.

همه‌ی مردم دبی با یک سرمایه‌گذار نفتی در ارتباط‌اند

این‌که دبی شهری‌ست که ثروتش را مدیون نفت است، حقیقت دارد اما این‌که همه‌ی مردم محلی ثروت‌شان را از این راه به‌دست می‌آورند، درست نیست. بسیاری از مردم محلی هیچ ارتباطی با ثروت‌های نفتی یا خانواده‌های اشرافی دبی ندارند و شغل‌های دیگری مثل بقیه‌ی مردم عادی در شهرهای دیگر دنیا دارند.

زنان در دبی مجبور به رعایت حجاب‌اند

یکی از باورهای کلیشه‌ای در مورد دبی این است که همه‌ی زنان در این کشور مثل زنان «عربستان سعودی» یا «ایران» باید حجاب اجباری داشته باشند. این باور هم نادرست است. زنان محلی در انتخاب پوشش خود آزاداند. آن‌ها مختارند بر اساس سنت‌های اسلامی موهای‌شان را بپوشانند یا بدون حجاب اسلامی در شهر بگردند. این قوانین برای زنان خارجی و اهالی محلی یکسان است.

زنان محلی مورد ظلم قرار می‌گیرند

خیلی از گردشگرها که به دبی می‌روند، حجاب را با مورد ظلم قرار گرفتن یکی می‌دانند و تصور می‌کنند زنان اماراتی توسط همسر، برادر یا پدران‌شان محدود شده‌اند. این حقیقت ندارد. شاید باورتان نشود که زنان اماراتی از قدرتمندترین زنان جهان‌اند. نه تنها تعداد زنان‌های تحصیل‌ کرده‌ی اماراتی از مردان این کشور بیش‌تر است، بلکه برخی از بالاترین مقام‌های سیاسی امارت در اختیار زنان است. جالب است بدانید زنان اماراتی مثل خیلی از زنان کشورهای عربی مهریه خود را در ابتدای ازدواج می‌گیرند و همین موضوع آن‌ها پولدار هم کرده است به‌طوری که در بخش بزرگی از سرمایه‌گذاران بازار بورس امارات را زنان این کشور تشکیل می‌دهند.

همه‌ی مردان محلی ۴ زن دارند

چون قرآن اجازه‌ی ازدواج با ۴ همسر را می‌دهد، خیلی‌ها فکر می‌کنند داشتن ۴ همسر در دبی معمولی‌ست و همه‌ی مردهای محلی همسر‌های زیادی دارند. این موضوع باعث ساخته شدن داستان‌های عجیب و غریب در مورد مردهای اماراتی شده که بعضی از آن‌ها توهین‌آمیز هم هست. واقعیتش این است که بیش‌تر مرد‌های نسل جوان امارات، تنها یک همسر دارند و به سبک زندگی‌شان تفاوت چندانی با مردهای اروپایی ندارد جز آن‌که تعهد بسیار فراوان‌تری به خانواده‌شان دارند.

مردهای محلی کار نمی‌کنند، چون به پولش احتیاج ندارند

این کلیشه هم از آن‌جا آمده که همه فکر می‌کنند همه‌ی مردهای دبی ثروتمند‌اند و احتیاجی به کار کردن ندارند. خیلی از خانواده‌ها واقعاً ثروتمند نیستند و حتی اگر باشند، شغل دارند. مردها در مقام‌های دولتی، پاسگاه‌های پلیس و شغل‌های محلی مشغول به‌کاراند. مثل بقیه‌ی دنیا، در دبی هم افراد حتی با وجود ثروتمند بودن، برای کسب تجربه به کاری مشغول می‌شوند و روزگارشان را سپری می‌کنند.

همه در دبی صاحب شتراند

با این‌که در گذشته داشتن شتر در کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس خیلی رایج بود، اما امروز بیش‌تر مردم امارات در محیط‌ها و خانه‌هایی زندگی می‌کنند که فضای کافی برای نگه داشتن شتر را ندارد. در واقع بیش‌تر جوان‌های اماراتی حتی یک‌بار هم در زندگی‌شان شتر را از نزدیک ندیده‌اند!

مردم دبی در بیابان زندگی می‌کنند.

این کلیشه از این حقیقت سرچشمه می‌گیرد که اطراف دبی بیابان است و در گذشته اماراتی‌ها سبک زندگی بادیه‌نشینی را در پیش می‌گرفتند. اما امروز بیش‌تر مردم دبی در شهر زندگی می‌کنند و تنها برای پیک‌نیک در زمستان یا رفتن به مزارع نخل پدربزرگ‌های‌شان به صحرا می‌روند.

مردم محلی با غیرمسلمان‌ها ارتباط برقرار نمی‌کنند

خیلی از مردمی که به دبی می‌روند شانس این را پیدا نمی‌کنند که با مردم محلی گرم بگیرند و فکر می‌کنند که این مردم از خارجی‌ها و غیرمسلمان‌ها خوش‌شان نمی‌آید. این موضوع درست نیست و اگر فرصت این را پیدا کنید که با مردم محلی صحبت کنید، متوجه می‌شوید که خیلی خوش‌مشرب، خون‌گرم و مشتاق صحبت با خارجی‌ها هستند.